Omschrijving:

Loyalis Verzekeringen heeft bij brief van 22 februari 2008 met als onderwerp “informatie over nieuwe producten” aan klager onder meer meegedeeld:
“Wij werken steeds aan verbetering van onze dienstverlening.
Zo kunt u vanaf voorjaar 2008 bij Loyalis ook gaan sparen of beleggen. En er is straks meer.
Loyalis wil u daarover graag informeren. Dat willen we zeer zorgvuldig doen en daarover gaat deze brief. Loyalis Verzekeringen is onderdeel van de Loyalis Groep.
Als klant kent u Loyalis Verzekeringen. En wij kennen u.
Bij een recent gehouden klantenonderzoek hebben de meeste klanten aangegeven dat zij graag geïnformeerd worden over nieuwe producten van Loyalis.
Daarom onze vraag nu ook aan u: mogen andere afdelingen van Loyalis u informeren over nieuwe producten?”
Bij de brief is een antwoordkaart gevoegd voor het geval klager niet wenst dat zijn gegevens worden gebruikt door een ander onderdeel dan Loyalis Verzekeringen.

Het verweer

De gewraakte brief is geen reclame maar een mededeling zonder aanprijzing. De brief is aan klager gezonden, omdat hij in het klantenbestand van adverteerder voorkomt. Klager was via zijn werkgever aangemeld voor een semicollectieve arbeidsongeschiktheidsverzekering. Die verzekering is op 1 juni 2001 beëindigd. Na de beëindiging van de verzekering heeft klager aan het ABP een machtiging afgegeven om zijn gegevens aan adverteerder door te geven. Adverteerder heeft zorgvuldig en niet in strijd met de Nederlandse Reclame Code gehandeld.

Het oordeel van de Commissie

Gelet op het door adverteerder gevoerde verweer dient te worden onderzocht of sprake is van een reclame-uiting in de zin van artikel 1 van de Nederlandse Reclame Code. De Commissie merkt dienaangaande op dat adverteerder in de desbetreffende brief onder meer schrijft dat hij steeds werkt aan verbetering van zijn dienstverlening, en dat het in dat kader vanaf voorjaar 2008 mogelijk is om via hem te sparen of te beleggen. Een dergelijke mededeling heeft naar het oordeel van de Commissie een wervend karakter. Adverteerder vraagt immers aandacht voor producten die hij aanbiedt. Derhalve heeft de brief in ieder geval deels het karakter van een reclame-uiting. Dit brengt mee dat de klacht ontvankelijk is en de Commissie daarover kan oordelen.

Klager stelt dat in de brief ten onrechte staat dat hij klant van adverteerder is. De Commissie vat dit op als een impliciet beroep op oneerlijke (misleidende) reclame. Anders dan adverteerder leest de Commissie in de repliek van klager niet dat hij erkent dat hij klant van adverteerder is en dat laatstgenoemde daardoor op rechtmatige wijze over zijn NAW-gegevens beschikt. Daarentegen is wel relevant dat adverteerder stelt dat hij voorheen ABP Verzekeringen heette.

Nu adverteerder blijkbaar dezelfde rechtspersoon is als degene bij wie klager de verzekering tegen arbeidsongeschiktheid heeft afgesloten, althans de rechtsopvolger van deze rechtspersoon is, beschikt adverteerder op rechtmatige wijze over de persoonsgegevens van klager, en dient klager bovendien als klant van adverteerder te worden beschouwd. Nu derhalve geen sprake is van een onjuiste of misleidende mededeling, wordt de klacht afgewezen.

De beslissing