De bestreden reclame-uiting
Het betreft een commercial van MijnVerklaring op YouTube, waarin wordt uitgelegd dat men via adverteerder online een VOG (Verklaring Omtrent Gedrag) kan aanvragen. Daarbij wordt gezegd: “Zo hoef je niet langs bij de gemeente.”
Samenvatting van de klacht
Adverteerder wil geld verdienen aan mensen die een VOG via haar aanvragen, zonder dat adverteerder een extra dienst levert. Een VOG kan namelijk online worden aangevraagd.
Samenvatting van het verweer
Dienst Justis geeft een VOG af nadat de aanvraag digitaal is klaargezet door de werkgever.
In de situatie dat er geen werkgever is die de aanvraag digitaal heeft klaargezet, kan een particulier zelf de VOG schriftelijk aanvragen bij de gemeente of via een commerciële partij zoals adverteerder. Adverteerder kan een VOG-aanvraag digitaal klaarzetten bij Dienst Justis omdat zij beschikt over eHerkenning.
Adverteerder kent geen gemeentes waar een burger digitaal een aanvraag kan doen. De meeste gemeentes bieden deze mogelijkheid in ieder geval niet. Indien de werkgever de aanvraag niet digitaal klaarzet, is een persoonlijk bezoek aan de gemeente vereist. Voor deze situatie biedt adverteerder met haar dienstverlening een oplossing. Nu door haar een bezoek aan de gemeente niet nodig is, biedt zij een extra dienst.
Het oordeel van de voorzitter
De voorzitter begrijpt de klacht zo dat klager de reclame-uiting misleidend vindt, nu deze volgens hem de indruk wekt dat adverteerder bepaalde voordelen biedt die in werkelijkheid niet bestaan.
Adverteerder verwijst in haar verweer naar de situatie dat een particulier zelf, zonder tussenkomst van een werkgever, een VOG wil aanvragen. In dat geval kan de particulier via adverteerder een digitale aanvraag doen. Adverteerder kan vervolgens, doordat zij beschikt over eHerkenning, de aanvraag digitaal ‘klaarzetten’ bij de gemeente waardoor de consument geen bezoek aan de desbetreffende gemeente hoeft te brengen. Adverteerder stelt dat zij niet bekend is met gemeentes die de mogelijkheid van een digitale aanvraag bieden en dat in ieder geval de gemeente waar klager woont (Rotterdam) deze mogelijkheid niet heeft. Uitgaande van het voorgaande oordeelt de voorzitter dat de mededeling in de uiting waartegen klager in het bijzonder bezwaar maakt (“Zo hoef je niet langs bij de gemeente”) niet onjuist of misleidend is. Om die reden kan de klacht niet slagen.
De voorzitter beslist daarom als volgt.
De beslissing van de voorzitter
Gelet op het bovenstaande wijst de voorzitter de klacht af.