De bestreden reclame-uiting
Het betreft de website www.garcinium.com voor zover op deze website ten tijde van het indienen van de klacht onder meer stond: “Order your risk free trial supply now”.
De klacht
In de reclame-uiting staat dat men een “free trial” van het aangeprezen product (“Miracle Fat burner”) kan krijgen. Bij het invullen van de benodigde gegevens blijkt echter dat men £ 4,95 aan verzendkosten moet betalen. Klager heeft het product besteld. Toen hij het ontving, bleek dat maandelijks een bedrag van £ 69,95 van zijn creditcard zou worden afgeboekt indien hij dit niet onmiddellijk zou stoppen. Klager heeft het product ongeopend retour gezonden. Toch werd hem een bedrag van £ 69,95 in rekening gebracht. Klager meent dat de consument wordt misleid doordat geen prijzen worden genoemd totdat men zijn gegevens invult en voorts pas achteraf, zonder dat hierom is gevraagd, blijkt dat men £ 69,95 moet blijven betalen tenzij men annuleert.
Het verweer
Dit kan als volgt worden samengevat.
Adverteerder verzoekt om een “credit card statement confirming the date and amount of the alleged billing”, welke gegevens zij nodig heeft om inhoudelijk verweer te kunnen voeren. Vooruitlopend hierop betwist adverteerder de klacht en stelt zij, samengevat, dat haar website voldoet aan de relevante wetgeving. Voorts stelt adverteerder dat alle informatie over de verzendkosten, de “risk free trial” en de vervolgzendingen (“continuity program”) duidelijk op de website staan en toegankelijk zijn voor elke bezoeker daarvan. De voorwaarden zijn volgens adverteerder gemakkelijk toegankelijk via linkjes.
Het oordeel van de voorzitter
1) Anders dan klager stelt, kan de voorzitter uit de overgelegde uiting niet opmaken dat adverteerder toezegt dat men het product “gratis” kan bestellen. In de uiting wordt immers gesproken over “risk free” en derhalve niet over “free”. Ook indien adverteerder wel zou meedelen dat men het product gratis kan bestellen om te proberen, brengt het feit dat zij verzendkosten in rekening brengt niet mee dat de uiting om die reden in strijd met de Nederlandse Reclame Code is. Ingevolge punt 19 van de bij artikel 8.5 behorende bijlage 1 is het toegestaan een product als gratis te omschrijven zolang de consument niets anders hoeft te betalen dan de onvermijdelijke kosten om in te gaan op het aanbod en het product te laten bezorgen. Dit neemt echter niet weg dat ingevolge artikel 8.4 aanhef en onder c van de Nederlandse Reclame Code (NRC) de consument wel reeds in de onderhavige reclame-uiting, die een uitnodiging tot aankoop betreft, over die verzendkosten had dienen te worden geïnformeerd. Nu niet is gebleken dat deze kosten in de uiting worden genoemd, heeft adverteerder niet de noodzakelijke essentiële informatie verschaft die is voorgeschreven in artikel 8.4 aanhef en onder c NRC.
2) Naar het oordeel van de voorzitter zal de gemiddelde consument een uiting waarin een aanbod staat voor een “risk free trial” aldus opvatten dat men zonder verdere verplichtingen zich een oordeel kan vormen over dat product. Uit de klacht blijkt echter dat de consument die gebruik wil maken van dit aanbod in feite tot wederopzegging een overeenkomst sluit tot verdere levering van het product. Hierbij dient per maand een bedrag van £ 69,95 te worden betaald. Hierdoor loopt men, anders dan de woorden “risk free trial” suggereren, het risico gebonden te worden aan verdere leveranties van het product. Dit risico heeft zich in dit geval verwezenlijkt. Doordat adverteerder een onjuist adres heeft vermeld op de terugzendbon heeft zij blijkbaar het door klager teruggezonden product niet ontvangen en heeft zij om die reden aan klager een bedrag van £ 69,95 in rekening gebracht. Nu adverteerder niet nader in de uiting heeft toegelicht wat de woorden “risk free trial” inhouden, en met name informatie ontbreekt over het feit dat men tegen betaling een contract tot wederopzegging sluit, is naar het oordeel van de voorzitter in zoverre sprake van een omissie als bedoeld in artikel 8.3 aanhef en onder c NRC. Door deze omissie beschikt de gemiddelde consument niet over de informatie die hij nodig heeft om een geïnformeerd besluit over de transactie te nemen.
3) Ten aanzien van hetgeen hiervoor onder 1) en 2) is overwogen, is de voorzitter van oordeel dat de gemiddelde consument door het ontbreken van de genoemde essentiële informatie ertoe gebracht kan worden een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet zou hebben genomen. Om die reden is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.
De beslissing van de voorzitter
Op grond van het voorgaande acht de voorzitter de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC. De voorzitter beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.