De bestreden reclame-uiting

Het betreft een aan klaagster gerichte mailing van adverteerder, “Michael M., Helderziende en numeroloog”. De mailing bestaat uit een aan klaagster gerichte “strikt vertrouwelijke” brief met bovenaan in grote, vetgedrukte letters de mededeling: “Het gaat om de inhoud van een geheime kluis, dat enkel voor u bestemd is…62.778.- Euro! Minstens!”

De mailing bevat voorts een “officiële aanvraag voor de waardevolle inhoud van de geheime kluis”, “een artikel uit het tijdschrift ‘Wetenschap vandaag’” over Michael M. met de kop: “Ervaren wetenschappers hebben het nu bevestigd: zijn voorspellingen komen voor 98,86% uit! Een nog ongekend ‘succescijfer’!”, “Extracten uit brieven van klanten” van Michael M., en een schijnbaar redactioneel “bericht van eergisteren, over de dood van Leona Hills…”.

De klacht

Klaagster stelt dat zij al ongeveer vijf jaar tegen haar wil dergelijke brieven ontvangt van deze en andere adverteerders. Zij wil dat de toezending van deze uitingen stopt, maar weet niet hoe zij adverteerder kan bereiken. De mailing van Michael M. is volgens klaagster “vreselijk” en gaat te ver. Klaagster deelt mee dat zij 72 jaar is en er “weleens in [is] getrapt, het gaat ze alleen maar om die 45 euro”.

Het oordeel van de Commissie

1.

In de brief, die deel uitmaakt van de mailing, is een schijnbaar handgeschreven brief opgenomen van “Leona Hills” aan “Michael M.”, waarin laatstgenoemde wordt gevraagd na de dood van Leona contact op te nemen met klaagster omdat de inhoud van Leona’s geheime kluis voor klaagster bestemd is. Hoewel Michael M. stelt dat de inhoud van de voor klaagster bestemde kluis hem niet is meegedeeld, bestaat deze volgens hem uit een “vermogen” van “minstens € 62.778,-”, welk bedrag hij in een visioen heeft ‘gezien’. Klaagster wordt gevraagd de code, die “in een door Leona verzegelde envelop” is bijgevoegd, aan Michael M. mee te delen om daarmee de kluis te kunnen openen. Voor het toezenden van de code dient klaagster de “officiële aanvraag voor de waardevolle inhoud van de geheime kluis” te gebruiken. Bovendien moet zij garanderen “niemand over de afkomst van haar plotselinge rijkdom te vertellen. Ook, indien het om een bedrag van meerdere miljoenen gaat.”

2.

Door de hiervoor aangehaalde inhoud van de brief wordt naar het oordeel van de Commissie de stellige indruk gewekt dat klaagster door snel de “code voor het openen van de geheime kluis van Leona Hills” aan Michael M. toe te zenden een “vermogen” van “minstens

€ 62.778,-” zal ontvangen. De Commissie acht het – mede door het ontbreken van een reactie van adverteerder – niet onaannemelijk dat deze door de uiting gewekte indruk niet strookt met de werkelijkheid. Voorts blijkt uit de “officiële aanvraag voor de waardevolle inhoud van de geheime kluis” dat klaagster “om al hetgeen mij toekomt te ontvangen” niet kan volstaan met het snel toezenden van de kluiscode aan Michael M., maar tevens een bijdrage van “slechts 35 € (plus 5 € verzendingskosten) in de niet verwaarloosbare onkosten” verschuldigd is. Indien een “express verzending” van de “inhoud van de geheime kluis” is gewenst, dient klaagster € 5,- extra te betalen. Het totaalbedrag van € 40,- of € 45,- is bij “vooruitbetaling aan Michael M.” verschuldigd.

3.

Gelet op het voorgaande dient de onderhavige wijze van reclame maken aangemerkt te worden als agressieve reclame als bedoeld in artikel 14.2 en in de aanhef en onder 2 van Bijlage 2 bij de Nederlandse Reclame Code (NRC). Hierin is bepaald dat sprake is van onder alle omstandigheden agressieve reclame in het volgende geval:

De bedrieglijke indruk wekken dat de consument (…) door een bepaalde handeling te verrichten een prijs zal winnen of een ander soortgelijk voordeel zal behalen, als er in feite: geen sprake is van een prijs of een ander soortgelijk voordeel, dan wel als het ondernemen van stappen om in aanmerking te komen voor de prijs of voor een ander soortgelijk voordeel afhankelijk is van de betaling van een bedrag door de consument of indien daaraan voor hem kosten zijn verbonden.

Nu sprake is van agressieve reclame, is de uiting ook oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

4.

De bestreden uiting betreft geadresseerde reclame die via de brievenbus is verspreid. Op deze reclame is, naast de algemene bepalingen van de NRC, de Code Brievenbusreclame, huissampling en direct response advertising (CBR) van toepassing. Krachtens artikel 2 CBR dient de opdrachtgever zich in brievenbusreclame zodanig te identificeren, dat hij gemakkelijk kenbaar en daadwerkelijk bereikbaar is voor de ontvanger. Daartoe moeten naam en adres van de opdrachtgever worden vermeld en kan niet worden volstaan met de vermelding van het postbusnummer. Nu in de onderhavige uiting het adres van adverteerder ontbreekt en slechts een postbusnummer is vermeld, is de uiting in strijd met artikel 2 CBR.

5.

Door opzet en vorm van de mailing is naar het oordeel van de Commissie het vermoeden gerechtvaardigd dat de uiting met name op ouderen gericht is. In deze omstandigheid en in de ernst van de geconstateerde overtredingen van de toepasselijke regelgeving ziet de Commissie aanleiding om de uitspraak als Alert te verspreiden. Hierdoor wordt de uitspraak onder de aandacht gebracht van een breed publiek.

De beslissing

De Commissie acht de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC en 2 CBR. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

De Commissie zal de uitspraak als Alert laten verspreiden.