De bestreden reclame-uiting

Het betreft een affiche van Club Mystique Amsterdam die in het straatbeeld is te zien. Op de affiche staat een naakte vrouw met achter haar een naakte man waarbij is te zien dat hun lichamen elkaar ter hoogte van hun heupen raken. De vrouw staat voorovergebogen.

De klacht

De uiting is expliciet seksueel.

Het ooradeel van de voorzitter d.d. 27 januari 2020

De voorzitter vat de klacht zo op dat klaagster de uiting in strijd met de goede smaak en het fatsoen acht. Deze klacht is gegrond. De afgebeelde naakte personen hebben, gezien hun houding, onmiskenbaar geslachtsgemeenschap, waardoor sprake is van een in het straatbeeld ontoelaatbaar te achten combinatie van bloot en erotiek. Om die reden is de uiting in strijd met artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC) en wordt beslist als volgt.

De beslissing van de voorzitter

Op grond van het voorgaande is de reclame-uiting in strijd met artikel 2 NRC. De voorzitter beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

Het bezwaar tegen de beslissing van de voorzitter

Dit bezwaar wordt als volgt samengevat.

Club Mystique is slechts de locatie waar het evenement heeft plaatsgevonden. Club Mystique is niet verantwoordelijk voor de organisatie van het feest of het artwork dat voor de promotie van het feest gebruikt is. De klacht over het artwork dient dan ook te worden gedaan aan het adres van iT-Revival, de organisator van het feest. Het artwork is volgens verweerder van kunstenaar Olaf Erwin (kennelijk wordt bedoeld: Erwin Olaf) en dient als kunst te worden beoordeeld. Verweerder wijst erop dat deze foto alom bekend is van in grote getalen verkochte cd’s van de toenmalige discotheek iT in Amsterdam, waar de kunstenaar de foto’s destijds heeft gemaakt.

Het oordeel van de Commissie

Verweerder maakt bezwaar tegen de voorzittersbeslissing omdat niet zij, maar de organisatie iT-Revival verantwoordelijk is voor de uiting (“het artwork”). Daarnaast, zo begrijpt de Commissie, is verweerder van mening dat de affiche moet worden beoordeeld als kunst, omdat het afkomstig is van een bekende kunstenaar.

De Commissie overweegt als volgt.

Op het affiche staat in grote letters bovenaan: “30 november Mystique Amsterdam”, met daarbij het adres van de Club Mystique en de aanvangs- en eindtijd van het evenement.  Gelet op de combinatie van naam, adres en de afbeelding is de uiting een aanprijzing voor een evenement in de club van verweerder en is Club Mystique daarom als adverteerder te beschouwen.

Dit neemt niet weg dat de door Club Mystique genoemde organisatie “iT-Revival” daarnaast ook als adverteerder beschouwd zou kunnen worden. Van deze organisatie heeft het Secretariaat van de Stichting Reclame Code echter geen contactgegevens kunnen vinden. Om die reden, en gelet op de inhoud van het verweer, is aan verweerder gevraagd om deze contactgegevens te verstrekken. Hierop heeft Club Mystique laten weten dat zij deze gegevens “niet zomaar mag verstrekken”. Gelet op het voorgaande heeft de Commissie onvoldoende aanknopingspunten om “ïT-Revival” als mede-adverteerder te beschouwen.

Voor wat betreft het overige geldt het volgende.

Klaagster maakt bezwaar tegen het affiche omdat deze expliciet seksueel is en daarmee in strijd met de goede smaak en/of het fatsoen als bedoeld in artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC).

In dit artikel staat: “Reclame dient in overeenstemming te zijn met de wet, de waarheid, de goede smaak en het fatsoen”. De Commissie stelt zich terughoudend op bij de beantwoording van de vraag of een reclame-uiting in strijd is met de goede smaak en het fatsoen, omdat deze criteria naar hun aard een subjectief karakter hebben. De Commissie beoordeelt of naar de huidige algemene maatschappelijke opvattingen de uiting de grenzen van het toelaatbare te buiten gaat, mede gelet op de wijze waarop zij is gepubliceerd en het effect dat zij daardoor op het publiek heeft. Bij een uiting die op een zodanige wijze wordt gepubliceerd dat het publiek zich niet aan confrontatie daarmee kan onttrekken, zijn de grenzen van hetgeen toelaatbaar kan worden geacht eerder overschreden dan bij uitingen die op een andere wijze worden gepubliceerd.

Of sprake is van een reclame-uiting die in het kader van de goede smaak en het fatsoen niet toelaatbaar moeten worden geacht, moet per uiting worden beoordeeld, waarbij de gehele uiting wordt beoordeeld. In het onderhavige geval is een naakte vrouw zichtbaar met achter haar een naakte man waarbij is te zien dat hun lichamen elkaar ter hoogte van hun heupen raken. De afgebeelde naakte personen hebben onmiskenbaar geslachtsgemeenschap. De Commissie is van oordeel dat hiermee sprake is van een in het straatbeeld ontoelaatbaar te achten combinatie van bloot en erotiek. Dat de foto in het affiche kennelijk is gemaakt door een gerespecteerde kunstenaar en de afbeelding eerder is gebruikt voor de verpakking van cd’s maakt dit niet anders.

Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.

De beslissing

De Commissie acht het bezwaar ongegrond en bevestigt de beslissing van de voorzitter. Zij beveelt verweerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.