Samenvatting van de klacht

Op 31 oktober 2020 werd bij klager aangebeld door een medewerker van GlasDraad. Dit bedrijf werft belangstellenden voor glasvezel binnen de gemeente Oldambt, waarvan de aanleg doorgaat als minimaal 50% van de inwoners meedoet. Volgens klager valt dit bezoek onder fieldmarketing. Omdat hij een ‘bel-niet-aan-sticker’ heeft, is artikel 9 lid 1 van de Reclamecode voor Field-marketing (RFM) geschonden. Toen klager de medewerker op deze sticker wees, deelde de medewerker mee dat het alleen om informatie ging. Hierdoor heeft de medewerker, die zich overigens beleefd gedroeg, niet voldaan aan artikel 4 sub c RFM, aldus klager.

Bij de klacht legt klager de e-mailwisseling met GlasDraad over, bestaande uit zijn “klacht schending reclame code voor fieldmarketing” van 31 oktober 2020 en de reactie daarop van GlasDraad bij e-mail van 23 november 2020.

Samenvatting van het verweer

GlasDraad is opgericht om bewoners en ondernemers in Oldambt toegang te geven tot het moderne glasvezelnetwerk. In augustus 2020 hebben de gemeente Oldambt en GlasDraad een convenant gesloten, waarin praktische invulling wordt gegeven aan de uitrol van het glasvezel-netwerk en de respectievelijke rol van beide partijen daarin. Een belangrijk onderdeel van het kunnen slagen van het project is een succesvol vraagbundelingstraject gedurende een periode van drie maanden, waarin een minimaal percentage bewoners zich aanmeldt en bereid is een bijdrage, de vastrechtvergoeding, te betalen voor de realisatie van een glasvezelverbinding naar de eigen woning. Op grond van het convenant is GlasDraad verplicht alle inwoners van de gemeente te informeren over de vraagbundeling en de mogelijkheid om aangesloten te worden op het glasvezelnetwerk. Op 1 september 2020 is de vraagbundeling van start gegaan. GlasDraad heeft de inwoners onder meer geïnformeerd via haar website, posters en (informatie)brieven en door het organiseren van informatieavonden. Daarnaast heeft GlasDraad gebruik gemaakt van deur-bezoeken, die er nadrukkelijk alleen op waren gericht om na te gaan of de bewoners beschikten over voldoende informatie om een geïnformeerde beslissing te kunnen nemen en desgewenst aanvullende informatie te verstrekken. De vraagbundeling in Oldambt is inmiddels succesvol afgerond, nu 54% van de huishoudens zich voor glasvezel heeft ingeschreven.

In het kader van de vraagbundeling heeft GlasDraad klager in september 2020 een brief gestuurd. Klager bleek hier geen prijs op te stellen en heeft bij de (voorzitter van de) Reclame Code Commissie hierover een klacht ingediend, die is uitgemond in de beslissing van de voorzitter van 2 december 2020. Op 31 oktober 2020 heeft een medewerker van GlasDraad bij klager aangebeld. Zoals GlasDraad klager reeds bij e-mail heeft meegedeeld, heeft deze medewerker per abuis voorafgaand aan dit deurbezoek niet de lijst met eerdere contactmomenten gecontroleerd. Had hij dat wel gedaan, dan was hij niet bij klager langs gegaan. In dezelfde e-mail heeft GlasDraad klager toegezegd dat zij niet meer bij hem zal aanbellen.

In de onderhavige klacht stelt klager dat het deurbezoek in strijd is met de artikel 9 lid 1 en artikel 4 sub c RFM. GlasDraad betwist dit. De deurbezoeken van GlasDraad kunnen namelijk niet worden aangemerkt als fieldmarketing, omdat deze louter zijn gericht op het verschaffen van informatie en niet op het verkopen of aanprijzen van glasvezel. Op verzoek van de bewoner wordt aanvullende informatie verstrekt, die is toegespitst op de vragen en verzoeken van de individuele ontvanger. De bel-niet-aan-sticker, waarover artikel 9 RFM gaat, ziet volgens GlasDraad niet op dit soort situaties.

GlasDraad stelt dat zij vanzelfsprekend ondubbelzinnige mededelingen van bewoners, waaruit blijkt dat zij geen prijs stellen op informatie, respecteert. Dat is in het geval van klager ook gebeurd: de medewerker heeft het deurbezoek onmiddellijk gestaakt toen klager aangaf daar geen behoefte aan te hebben. Van enig handelen in strijd met artikel 4 sub c RFM is geen sprake. De enkele mededeling van de medewerker dat het slechts om informatieverstrekking ging, kan niet leiden tot de conclusie dat sprake is geweest van misleiding of agressie in de zin van artikel 4 sub c RFM, aldus GlasDraad.

Het oordeel van de voorzitter

1.

Niet is in geschil dat op 31 oktober 2020 een medewerker van GlasDraad bij klager heeft aangebeld terwijl – naar niet is weersproken – op dat moment bij klagers deurbel een ‘bel-niet-aan-sticker’ als bedoeld in artikel 9 lid 1 RFM was aangebracht. GlasDraad stelt zich op het standpunt dat het aanbellen bij klager niettemin geoorloofd was, omdat het betreffende deurbezoek louter informatief was en daarom niet als fieldmarketing kan worden aangemerkt.

De voorzitter overweegt als volgt.

2.

In artikel 1 sub C RFM wordt Fieldmarketing als volgt gedefinieerd: “Het planmatig en systematisch aanprijzen van goederen, diensten of denkbeelden buiten de eigen verkoopruimte, in de openbare ruimte of aan huis (Door2Door). Fieldmarketing omvat presentatie, promotie, activatie en directe verkoop waarbij sprake is van een standaard niet op de individuele ontvanger toegespitste inhoud.”

3.

Het deurbezoek is onderdeel van de vraagbundelingsactie, waarin de inwoners van Oldambt door GlasDraad worden geïnformeerd over (de voordelen van) glasvezel en hun belangstelling voor de komst van glasvezel wordt gepeild. Bij een belangstelling van ten minste 50% van de adressen zal het glasvezelnetwerk door GlasDraad worden aangelegd. GlasDraad heeft aldus een commercieel belang bij een succesvolle vraagbundelingsactie. Het deurbezoek dat GlasDraad in het kader van deze vraagbundelingsactie aan klager heeft gebracht, kan daarom naar het oordeel van de voorzitter niet als louter informatief worden beschouwd, zonder enig aanprijzend element. Het deurbezoek moet worden aangemerkt als een vorm van aanprijzing aan huis van glasvezel van GlasDraad en daarmee als fieldmarketing in de zin van de RFM. Het voorgaande leidt tot het oordeel dat GlasDraad heeft gehandeld in strijd met artikel 9 lid 1 RFM, waarin is bepaald dat fieldmarketeers de bel-niet-aan-sticker respecteren.

4.

De klacht dat de medewerker van GlasDraad tevens artikel 4 sub c RFM heeft overtreden, slaagt niet. De voorzitter gaat ervan uit dat klager hierbij doelt op de bepaling dat de fieldmarketeer zijn benadering zal staken zodra de consument ondubbelzinnig aangeeft hieraan geen behoefte te hebben. Als onweersproken is komen vast te staan dat de medewerker het bezoek beëindigd heeft zodra klager – naar aanleiding van de opmerking dat het bezoek slechts informatief was – meedeelde dat hij (ook) daarop geen prijs stelde.

5.

Op grond van het vorenstaande wordt als volgt beslist.

De beslissing van de voorzitter

Gelet op hetgeen is overwogen onder 3 van het oordeel, heeft GlasDraad gehandeld in strijd met het bepaalde in artikel 9 lid 1 RFM. De voorzitter beveelt GlasDraad aan om niet meer op een dergelijke wijze te handelen. Voor het overige wijst de voorzitter de klacht af.