De bestreden reclame-uiting

Het betreft een e-mail van 15 mei 2012 met als onderwerp: “Geachte relatie, u krijgt een vakblad cadeau”.

De klacht

Hoewel klager aan adverteerder heeft meegedeeld dat zijn e-mail-adres privé is en dat hij geen e-mail wenst te ontvangen, heeft adverteerder de bestreden e-mail aan klager doen toekomen.

Het verweer

Volgens zijn systemen heeft adverteerder de zogenaamde ‘opt-out’ van klager op 12 juli 2012 ontvangen. Deze melding wordt vervolgens automatisch verwerkt in de marketingdatabase van adverteerder. Adverteerder heeft niet kunnen vaststellen dat klager zich op een eerdere datum heeft afgemeld voor het ontvangen van productinformatie per

e-mail. Wellicht is er iets mis gegaan bij de melding door klager, maar adverteerder kan niet vast stellen dat er een fout is gemaakt door adverteerder. 

De repliek

In 2009 heeft klager aan adverteerder verzocht om zijn gegevens uitsluitend te gebruiken voor “lidmaatschap en niet voor andere doeleinden partijen etc.”. Voorts heeft in 2010 een mailwisseling plaatsgevonden naar aanleiding van spam. 

Klager legt afdrukken van desbetreffende e-mails over.

De dupliek

In september 2099 is de marketingdatabase van adverteerder gemigreerd naar een ander systeem. Door een technische oorzaak is de opt-out melding van klager (van mei 2009) per abuis niet opgenomen in de nieuwe marketingdatabase.

Voorts is gebleken dat verzuimd is om de opt-out melding die klager in 2010 heeft gedaan (handmatig) in te voeren in de bij de marketingdatabase. Het betreft hier een menselijke fout.

De melding die klager heeft gedaan in 2012 is uiteindelijk wel correct verwerkt in adverteerders systemen.

Adverteerder betreurt het ongemak dat de e-mails van adverteerder bij klager heeft veroorzaakt en benadrukt de wens van adverteerder om marketing activiteiten binnen de kaders van de relevante wet- en regelgeving uit te voeren. Adverteerder heeft thans aanvullende maatregelen genomen om dit nog beter te borgen.

Het oordeel van de voorzitter

De voorzitter is van oordeel dat de klacht de Commissie aanleiding zal geven een aanbeveling te doen, en overweegt daartoe het volgende.

Door de e-mail van 15 mei 2012 aan klager te sturen, hoewel klager aan adverteerder heeft laten weten geen reclame via e-mail te willen ontvangen, heeft adverteerder artikel 1.3 onder a Code reclame via e-mail 2012 overtreden. Dat opt-out meldingen door klager in 2009 en 2010 niet goed zijn verwerkt in de marketingdatabase van adverteerder, komt voor rekening van adverteerder. 

De beslissing van de voorzitter

Adverteerder heeft gehandeld in strijd met artikel 1.3 onder a Code reclame via e-mail 2012. De voorzitter beveelt adverteerder, voor zover nog nodig, aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.