De bestreden reclame-uiting

Het betreft een radiocommercial waarin onder meer wordt gezegd:
“Als u bij ons een bril met een montuur van 79,– euro of meer koopt, krijgt u altijd een tweede montuur van dezelfde prijs en de glazen gratis. Dat geldt ook voor al onze merkmonturen. Dus ik krijg er een tweede montuur met dezelfde type gratis bij? Precies, vergelijk dat maar eens met uw opticien. Kijk voor alle informatie op Specsavers.nl”.

De klacht

Klager stelt dat men, anders dan in de radiocommercial wordt gezegd, niet een tweede bril met hetzelfde montuur en dezelfde glazen gratis krijgt indien men een bril bij adverteerder koopt. Dit bleek toen klager een bril bij een winkel van adverteerder had gekocht en hem voor de tweede bril toch kosten in rekening werden gebracht. In de radiocommercial wordt niet gezegd dat men naar de voorwaarden moet vragen.

Het verweer

Adverteerder heeft verweer gevoerd dat later is ingetrokken, omdat het op een andere reclame-uiting betrekking bleek te hebben dan de door klager bestreden reclame-uiting.

De reactie van klager

Klager handhaaft, kort samengevat, zijn standpunt dat de reclame-uiting feitelijk onjuist is.

De reactie van adverteerder tevens aangepast verweer

Dit wordt als volgt samengevat.
De radiocommercial betreft een variant op de reguliere aanbieding ‘tweede bril gratis’ en ‘2 voor 1’ die adverteerder al vijftien jaar lang doorlopend aanbiedt. De variant houdt in dat de aanbieding ook geldt voor merkmonturen. Adverteerder omschrijft in haar reactie het aanbod dat in de reclame-uiting wordt gedaan. Iedere consument die een bril bestaande uit een merkmontuur van € 79,– of meer koopt met enkelvoudige of varifocale glazen kan, zoals ook in de radiocommercial wordt gezegd, een tweede bril gratis krijgen als hij/zij van de aanbieding gebruik maakt. Op de website van adverteerder staan de voorwaarden altijd vermeld, zoals blijkt uit de screenshots die adverteerder in haar reactie heeft verwerkt. Ook klager heeft van de aanbieding gebruik gemaakt en conform de voorwaarden een tweede bril gratis gekregen, met uitzondering van de ‘glasoptie extra dun 1,67’ ter waarde van € 149,– zoals blijkt uit de aankoopbon die klager heeft overgelegd. De belangrijkste voorwaarde van de aanbieding wordt in de radiocommercial apart vermeld, te weten” “Als u bij ons een bril met een montuur van 79 euro of meer koopt krijgt u altijd een tweede montuur van dezelfde prijs en de glazen gratis”. Echter wordt niet uitdrukkelijk naar de (overige) voorwaarden verwezen. Naar aanleiding van de klacht heeft adverteerder besloten de bestreden uiting niet meer te gebruiken. Adverteerder refereert zich verder aan het oordeel van de Commissie met betrekking tot de vraag of de radiocommercial misleidend is. Op het verweer zal hierna, voor zoveel nodig, worden ingegaan.

Het oordeel van de voorzitter

1)  De klacht is gericht tegen een radiocommercial waarin wordt gezegd dat men bij adverteerder bij de aankoop van een bril van minimaal € 79,– ‘altijd’ een tweede montuur van dezelfde prijs en hetzelfde type glazen gratis krijgt. In de bestreden uiting wordt derhalve op absolute wijze gezegd dat men vanaf genoemd bedrag voor de tweede bril geen extra kosten hoeft te betalen. Uit de radiocommercial blijkt niet van het bestaan van voorwaarden. Deze worden immers niet met zoveel woorden genoemd. Dit geldt ook voor de mededeling “Kijk voor alle informatie op Specsavers.nl”. Deze mededeling informeert de gemiddelde consument onvoldoende over het bestaan van voorwaarden die kunnen meebrengen dat voor een tweede bril toch kosten verschuldigd zijn, zoals bij klager het geval was. Het betreft kosten die adverteerder in rekening brengt indien men extra dunne glazen of een coating wenst.

2)  Het bestaan van voorwaarden die tot extra kosten kunnen leiden betreft essentiële informatie waarover de consument tijdig en duidelijk had dienen te worden geïnformeerd. In de onderhavige radiocommercial is blijkens het voorgaande niet aan deze informatieverplichting voldaan. De gemiddelde consument zal het daardoor kunnen ontgaan dat er voorwaarden van toepassing zijn die tot extra kosten kunnen leiden. Gelet hierop is in de onderhavige uiting sprake van het niet of op onduidelijke wijze verstrekken van essentiële informatie die de gemiddelde consument nodig heeft om een geïnformeerd besluit over een transactie te nemen als bedoeld in artikel 8.3 aanhef en onder c van de Nederlandse Reclame Code (NRC), terwijl de uiting daartoe voldoende mogelijkheden biedt. Omdat de gemiddelde consument hierdoor ertoe gebracht kan worden een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

3)  De voorzitter neemt nota van de mededeling namens adverteerder dat de onderhavige reclame-uiting niet meer zal worden gebruikt. De voorzitter gaat ervan uit dat adverteerder in haar verdere uitingen zal voldoen aan de hiervoor bedoelde informatieplicht. Om die reden zal de voorzitter gebruik maken van zijn bevoegdheid als bedoeld in artikel 12 lid 5 van het Reglement van de Reclame Code Commissie en het College van Beroep en een aanbeveling achterwege laten.

De beslissing van de voorzitter

Op grond van het voorgaande acht de voorzitter de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC.