De bestreden reclame-uiting
Het betreft een uiting op www.doamsterdam.nl. Daarin staat onder het kopje “Onze honden” bij de foto van een hond (kennelijk “Stella”) onder meer:
“Stella
Grootte: Groot
Ras: Kruising herder
Leeftijd: 4-8 jaar
Geslacht: Teef
Kan bij kinderen: Niet bij kinderen
Kan bij honden: Nee
Kan bij katten: Nee
Kan alleen thuis blijven: Nog leren/opbouwen
Kent basiscommando’s: Ja
Uitlaten per dag: 1,5 tot 2 uur per dag
Gedrag aan de lijn: Trekt
Kan loslopen: Nee
Vachtverzorging: Regelmatig borstelen
Mag ik mij even voorstellen? Mijn naam is Stella en ik ben een kruising herderdame van 4,5 jaar oud. lk ben hier omdat mijn baas niet meer voor mij kon zorgen. Graag wil ik daarom in aanmerking komen voor een nieuw baasje.
Toen ik hier net binnen was vond ik alles erg eng en wilde ik van niemand iets weten. lk ben namelijk van mezelf al een voorzichtige dame en heb de tijd nodig om nieuwe mensen te leren kennen. Buiten wandelen vind ik op zich heel fijn, al vind ik veel dingen buiten nog wel spannend. Ook in een nieuwe omgeving zal ik weer even moeten wennen. Het is daarom geen goed idee voor mij om in een drukke stad te wonen. Veel liever woon ik in een rustige buurt waar niet veel andere honden zijn. Omdat ik heel sterk ben loop ik nu aan een speciaal tuig en dat gaat hartstikke goed.
Mijn soortgenoten vind ik echt niet leuk en dat laat ik weten door heel hard naar ze te gaan blaffen.(…)”.
De klacht
De klacht wordt als volgt samengevat.
Klaagster stelt: “De uiting betreft een aantal honden die op de website van dit asiel worden aangeprezen, waaronder concreet de hond Stella (bijlage 1)”.
Klaagster heeft de volgende bezwaren:
1. Stella wordt aangeprezen als “kruising herder”, terwijl uit de foto overduidelijk blijkt dat dit een hond van het type ‘vechthond’ is.
2. Het is onjuist, onfatsoenlijk en misleidend om vechthonden aan te prijzen bij de gemiddelde consument.
3. Het is onjuist, onfatsoenlijk en een bedreiging voor de volksgezondheid om vechthonden aan te prijzen en daarmee bewust erop aan te sturen dat deze honden zullen deelnemen aan het openbare leven.
4. Het is misleidend om bij het aanprijzen van deze honden niet te vermelden of de hond eerder in beslag is genomen wegens agressie.
Ter inleiding op bovengenoemde bezwaren geeft klaagster de volgende algemene toelichting.
Vechthonden zijn momenteel ongekend populair. Dit heeft grote gevolgen voor de veiligheid van mens en dier in de maatschappij. Vechthonden worden gefokt, verhandeld, verkocht en gekocht onder verschillende namen van rassen en types, zoals “stafford”, “pitbull” en “American bulldog”, maar ook “bully XXL”, “Cane Corso”, “Presa Canario”, “bullmastiff”, “bandog”. Er worden ook andere benamingen gebruikt. Sommige honden behoren tot de erkende rassen die zijn ingeschreven in het Nederlands Hondenstamboek, andere honden zijn als ras niet erkend of zijn kruisingen van verschillende rassen of typen.
Het type vechthond is voor eenieder gemakkelijk te herkennen: brede kop, brede kaken, brede schouders, een gespierd en atletisch lijf; kortom, een fysieke bouw die geheel is ontworpen om aan te vallen en een tegenstander te doden. Dit is ook waar vechthonden al honderden jaren voor zijn gefokt. Zoals een sledehond geheel is gefokt om in hevige kou kilometers lang een slee te trekken, en een border collie door zowel bouw als hersenaanleg als geen ander schapen kan drijven, zo zijn vechthonden ontworpen om zonder aankondiging en zonder stoppen aan te vallen en te doden. Voor een ruimere toelichting verwijst klaagster naar de bijlagen 2 en 3 bij de klacht, getiteld: “De agressie van de vechthond is erfelijk bepaald” en “Pitbulls”.
De gevolgen van de vechthond in onze maatschappij zijn aanzienlijk. Alleen al afgelopen twee weken haalden verschillende aanvallen het nieuws. Klaagster verwijst naar bijlage 4 bij de klacht, onder meer betreffende een meisje van 6 bij wie het gezicht werd afgebeten door een pitbull (Amsterdam) en een jongetje van 3 dat werd gedood (UK).
Dierenasielen werken mee aan deze schade door vechthonden op grote schaal in de maatschappij te plaatsen. Zij doen dit door misleidende en onjuiste uitingen die de gewone consument ertoe moeten verleiden een vechthond als huisdier aan te schaffen. Naar de mening van klaagster is dit in strijd met en schadelijk voor het algemeen belang en de openbare orde, een bedreiging voor de volksgezondheid en oneerlijk tegenover zowel de consument als de omgeving.
Klaagster licht haar bovengenoemde bezwaren 1 tot en met 4 als volgt nader toe.
Ad 1: type hond
In Nederland geniet de vechthond een nog steeds groeiende populariteit. Dit leidt niet alleen tot zorgwekkende schade aan mensen en dieren (waarover meer onder Ad 2 en Ad 3) maar ook tot een overmatige toename van vechthonden in asiels, zoals met enige regelmaat in de media wordt benoemd. Klaagster verwijst naar een voorbeeld, opgenomen in bijlage 5 bij de klacht, een artikel getiteld: “Nederlandse asiels vol met vechthonden”. Asiels zullen om die reden zoveel mogelijk proberen om vechthonden weer te plaatsen bij consumenten die een asielhond een goed thuis willen geven.
Een van de strategieën die het asiel hiervoor hanteert, is het verzwijgen van het type hond. Zo wordt een hond als Stella benoemd als “kruising herder”. De foto toont overduidelijk dat Stella een vechthond is en geen herdershond.
De beheerder van het dierenasiel Amsterdam heeft een opleiding tot gedragskundige afgerond. Zij zou dus in ieder geval het verschil moeten kennen tussen een herdershond en een vechthond. Het aanprijzen van een vechthond als herdershond, is bewuste misleiding van de consument.
Ad 2: Aanprijzen vechthonden bij consument
Dit onderdeel van de klacht strekt feitelijk verder dan alleen de hond Stella. Het dierenasiel Amsterdam heeft als alle asielen te maken met een grote toestroom aan vechthonden. Deze vechthonden zijn grotendeels ongeschikt voor de maatschappij. Desondanks worden zij op de website van het dierenasiel Amsterdam aangeboden als huisdier. Daarbij worden versluierende termen gebruikt. Ook dit wordt gedemonstreerd met de tekst waarin Stella wordt aangeboden. Met teksten als “zoekt een nieuw baasje” en “begeleiding nodig” wordt aangeduid dat de hond gevaarlijk is bij honden, kinderen en katten. Er wordt uitsluitend aanbevolen dat Stella wordt gekocht door een consument die in een “rustige omgeving” woont. Wat daaronder wordt verstaan, en of eventuele kinderen, honden en katten in deze “rustige omgeving” in gevaar mogen worden gebracht, wordt niet toegelicht.
Een gemiddelde consument die op zoek is naar een hond zou kunnen denken dat met deze hond een leuke huishond wordt aangeschaft. Zelfs al heeft deze consument zelf geen kinderen, het is ondenkbaar dat Stella (of enige andere vechthond in het asiel) nooit kinderen (honden, katten) zal ontmoeten.
Ad 3: Plaatsen vechthonden in maatschappij
De maatschappij wordt opgezadeld met de door het asiel Amsterdam herplaatste vechthonden. De gevaarlijke gevolgen daarvan hebben zich kort geleden gerealiseerd: in Amsterdam werd in augustus 2016 een 6-jarig meisje voor het leven verminkt door een vechthond die door asiel Amsterdam was aangeprezen en verkocht aan een consument. Klaagster verwijst naar bijlage 4 bij de klacht.
Of het asiel Amsterdam, ondanks de opleiding van de beheerder, bewust heeft gekozen voor het verkopen van een gevaarlijke hond, of net zoals de gemiddelde consument, in onwetendheid heeft gehandeld, is niet duidelijk. Het eerste geval is kwalijk, het laatste zo mogelijk nog kwalijker. Het zou betekenen dat een professionele verkoper van vechthonden met een leidinggevende die een gedragskundige opleiding heeft gevolgd niet op de hoogte is van de erfelijke aanleg en het gedrag van vechthonden. Het verkopen van deze honden als honden die aan de maatschappij moeten deelnemen, is een bedreiging voor de volksgezondheid en de openbare orde.
Ad 4: Aanprijzen vechthonden zonder achtergrondinformatie
In asielen zitten ook vechthonden die in beslag zijn genomen na eerdere aanvallen op mensen en andere dieren. Het is niet wettelijk verboden om deze dieren te herplaatsen. Deze informatie wordt echter niet bij de aanprijzing van de hond op de website vermeld.
De consument die een dergelijke hond aanschaft, is dus niet op de hoogte van het verleden van de hond, maar wordt wel met de verantwoordelijkheid (en aansprakelijkheid) voor een dergelijke hond opgezadeld.
Indien een vechthond door inbeslagname via het asiel wordt aangeboden voor herplaatsing, zou dit op de website van het asiel moeten worden vermeld.
Concluderend
Het probleem van vechthonden in deze maatschappij is breder dan alleen “Stella” in het dierenasiel Amsterdam. Als consument, moeder en bezorgde burger begrijpt klaagster dat de Reclame Code Commissie niet bij machte is om dit gehele probleem aan te pakken. Klaagster wendt zich tot de Commissie omdat zij het van het grootste belang acht dat een professionele aanbieder van vechthonden, namelijk het dierenasiel Amsterdam, in ieder geval wordt verplicht om juiste en volledige informatie aan consument en maatschappij te verstrekken.
Klaagster verzoekt de Commissie om haar klacht gegrond te verklaren en het dierenasiel Amsterdam te bewegen tot het staken van deze misleidende reclame en te verplichten om eerlijke en volledige informatie te verstrekken, zowel in het belang van de aspirant-consument die de aanschaf van een asielhond overweegt, als in het belang van de openbare orde en veiligheid.
Het verweer
Het verweer wordt als volgt samengevat.
Naar aanleiding van de verschillende bezwaren merkt adverteerder het volgende op.
Ad 1 Vals typeren van honden
Adverteerder bestrijdt dat zij verzwijgt welke typen honden er in het asiel zitten. Van de 35 honden die op 5 september 2016 op adverteerders site stonden zijn 19 honden van een ras of kruising van een ras dat onder de noemer ‘vechthond’ valt en deze rassen zijn ook als zodanig benoemd. Vals typeren zou ook een nogal doorzichtige strategie zijn, aangezien er foto’s van de hond bij het profiel staan.
Om uit te leggen waarom adverteerder Stella een kruising herder vindt is het nodig een toelichting te geven over rassen, rasgroepen en typeringen. Een rasstandaard bij een hond bestaat uit een aantal regels (raspunten) die de ideale vertegenwoordiger van een ras beschrijven. Afwijkingen van de raspunten worden gezien als fouten, al zal waarschijnlijk geen enkel dier geheel zonder fouten zijn.
Raspunten zijn onder andere: schofthoogte, vorm lichaam, vorm kop, vorm en stand oren, vorm en stand ogen, vorm neus en plaatsing neus op de kop, stand van de poten en inplanting van de staart.
Een rashond voldoet zoveel mogelijk aan de rasstandaard en kan een stamboom hebben. In dat geval weet men wie zijn ouders en opa’s en oma’s zijn. Een hond met een officiële stamboom is altijd geregistreerd bij de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied. In het buitenland wordt een dergelijke organisatie ‘Kennel Club’ genoemd.
Op internationaal niveau is de Fédération Cynologique lnternationale (FCl) het overkoepelende orgaan. Er zijn bijna 100 nationale kennelclubs lid van de FCl. Ook de Raad van Beheer is als Nederlandse kennelclub lid van de FCl.
De FCI heeft de hondenrassen in 10 rasgroepen verdeeld en legt per ras de rasstandaard vast. Deze indeling en standaarden worden gevolgd door de kennelclubs. Een paar voorbeelden van FCI-rasgroepen zijn: herders en veedrijvers (FCl groep 1), Molossers, Pinschers, Schnauzers en Sennenhonden (FCl groep 2), Terriërs (FCl groep 3).
Niet elke hond met een bepaald uiterlijk heeft een stamboom. Zo zijn er bijvoorbeeld ‘Labrador Retrievers’, ‘Chihuahua’s en ‘Franse Bulldoggen’ met én zonder een stamboom. Rashonden zonder stamboom noemen we ‘look-alikes’. Daarnaast zijn er nog kruisingen, waarbij een hond voortkomt uit honden van verschillende rassen. Om er 100% zeker te zijn welke rassen er in een kruising zitten (dit kunnen er meer dan 2 zijn) is een DNA-test nodig.
De meeste asieldieren zijn ‘look-alikes’ en kruisingen. Ook Stella is een kruising. Een dierenasiel doet geen DNA-test om te kijken welke rassen er precies in een kruising zitten, maar gebruikt de raspunten om een typering te maken. Als de herder hieruit het meest prominent naar voren komt, wordt de hond een kruising herder genoemd. Als dit een Stafford is, dan wordt de hond een kruising Stafford genoemd, enzovoort. Dat betekent echter niet dat uiterlijk en ook het gedrag van de hond geen kenmerken kunnen hebben van andere rassen. Het is immers een kruising. Als er geen enkele typering te maken is, dan wordt alleen gesproken van een kruising, zonder daarbij een ras te noemen (kruising klein, middelgroot of groot), ook wel “bastaard”.
Klaagster stelt dat Stella ‘overduidelijk een vechthond’ is. Een vechthond is geen rasgroep, ras of sectie, hoogstens een typering van het doel waarvoor verschillende rassen in het verleden werden gefokt. Vroeger werden vechthonden gehouden om met ossen en stieren te vechten. Later werden zij ingezet voor hondengevechten. Er vallen dan ook verschillende rassen onder de vechthonden. De meest voorkomende vechthond in de Nederlandse asielen is de American Staffordshire Terriër en kruisingen daarvan. Bijtincidenten met vechthonden in Nederland betreffen meestal Staffords en Staffordachtigen.
Als naar Stella wordt gekeken aan de hand van bovengenoemde raspunten, dan is Stella een herderachtige (verwijzing naar FCI groep 1). Stella is een ranke, niet zwaar bespierde hond met een schofthoogte van 62 cm, met rechte lange poten en een lange, relatief smalle kop. De Stafford is kleiner (schofthoogte voor een teef tot 45,7 cm), met zware bespiering, een brede gespierde kortere kop en kortere poten dan Stella. Adverteerder vermoedt dat één van de ouders dan wel grootouders van Stella een herder is geweest. Stella heeft zeker ook trekken van een dogachtige (Molosser FCI groep 2), maar de herder is het meest prominent aanwezig.
Op de in het verweer opgenomen foto’s is een vergelijking tussen een Stafford en Stella te zien.
Ad 2 en 3. Manier van aanprijzen van vechthonden en plaatsing van vechthonden in de maatschappij
Klaagster stelt dat de honden van adverteerder grotendeels ongeschikt zijn voor de maatschappij, zonder dit echt te onderbouwen. Wel pleit zij er daarbij impliciet voor om deze honden preventief af te maken. Adverteerder legt dit naast zich neer. Haar honden worden door een gediplomeerde kynologisch gedragstherapeut getest en zo nodig wordt de hond getraind (opgevoed) om daarmee bestaand ongewenst gedrag om te buigen naar gewenst gedrag. Indien de training onvoldoende resultaten oplevert en adverteerder meent dat de hond daarom ongeschikt is voor terugkeer in de maatschappij, wordt de hond voorgedragen aan de euthanasiecommissie van adverteerder, waarin ook een externe gedragstherapeut zitting heeft. Als de commissie de voordracht goedkeurt, wordt de hond geëuthanaseerd. In 2015 heeft adverteerder om die reden 11 honden laten inslapen.
Klaagster stelt dat nu Stella volgens haar profiel begeleiding nodig heeft, daarmee gezegd wordt dat Stella een gevaarlijke hond is. Dit is zeker niet het geval. Klaagsters redenering komt voort uit onwetendheid. Begeleiden van een hond is juist de kerntaak van iedere verantwoordelijke hondenbezitter. Veel problemen met honden – van welk ras dan ook – zijn terug te voeren naar de eigenaar: omdat eigenaren onvoldoende aandacht besteden aan/kennis hebben van socialisatie, training, opvoeding en/of tegemoet komen aan de natuurlijke behoeftes van hun dier, komt het dier in de problemen en kan zodoende ook problemen gaan veroorzaken.
Stella is een lieve en aanhankelijke hond die door haar vorige eigenaar is verwaarloosd. Stella is opgegroeid in een prikkelarme omgeving, met andere woorden, ze is niet veel gewend. Dit heeft bij haar tot gevolg dat ze onzeker is en onder andere angstig voor kinderen. Daarom plaatst adverteerder haar niet bij kinderen. Stella mijdt kinderen en gaat ze liever uit de weg. Het gaat hier dus om angst van de hond voor kinderen, niet om agressie van de hond tegenover kinderen. Het wordt de taak van een nieuwe eigenaar om Stella te begeleiden in situaties die ze (nu nog) eng vindt, zodat ze meer zelfvertrouwen krijgt en leert dat ze niet bang hoeft te zijn. Stella heeft geen verleden met bijtincidenten.
Het is waar dat er laatst een ernstig incident heeft plaatsgevonden met een Stafford die door adverteerder is herplaatst en waarbij een klein meisje is gebeten. Dat was een vreselijke gebeurtenis. Het is echter ook belangrijk om enige relativering aan te brengen. Dit is (voor zover adverteerder weet) het eerste ernstige hond-mens bijtincident dat heeft plaatsgevonden met één van de honden van adverteerder, terwijl adverteerder honderden ‘vechthonden’ heeft herplaatst.
Het is zeker zo dat de agressiedrempel bij veel Staffords lager ligt dan bij andere rassen, waarbij agressie zich doorgaans uit als intolerantie tegenover sommige, veel of alle andere honden. Dit houdt echter niet in dat een Stafford niet in de maatschappij hoort, maar betekent dat een Stafford een verantwoordelijke baas/fokker moet hebben die ‘weet wat hij aan de lijn heeft’ en veel aandacht besteedt aan socialisatie, opvoeding en activiteiten. De Koninklijke Hondenbescherming pleit voor houderschap onder voorwaarden, waarbij eigenaren moeten kunnen aantonen dat zij in staat zijn met honden om te gaan. Hier kan adverteerder het alleen maar mee eens zijn. Tevens is adverteerder bezig om met de gemeente Amsterdam een protocol voor bijtincidenten te ontwikkelen, waarbij ook de focus ligt op educatie van zowel de hondeneigenaar als de onwetende en mede daardoor angstige burger.
Ten slotte wijst adverteerder op de volgende tekst over bijtincidenten op www.houdenvanhonden.nl/kinderen-en-je-hond/hondenbeten/, de site van de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied:
“Sommige rassen, bijvoorbeeld dieren die ontstaan zijn uit vechthondenrassen, staan bekend als agressief. Een feit is echter dat honden die ooit gefokt werden om te vechten met andere honden, juist naar mensen toe vaak erg aardig zijn. Het probleem is echter dat áls ze bijten, dat vaak ook hard gaat en de gevolgen ernstig zijn.
TNS NIPO heeft eind 2007 een onderzoek gehouden naar het aantal hondenbeten in Nederland en welke rassen daarbij betrokken waren. Bij dit onderzoek is rekening gehouden met rashonden én look-alikes en met het feit dat sommige rassen meer gehouden worden dan andere.
Uit dit onderzoek blijkt dat American Staffordshire Terriërs, Bull Terriërs of Franse Buldoggen nauwelijks mensen bijten. Deze rassen veroorzaakten gemiddeld zo’n 0,6 procent van de bijtincidenten. PitbullTerriers zijn in dit onderzoek niet als ras meegenomen omdat de Pitbull geen officieel ras is. Er zijn geen betrouwbare gegevens over het aantal Pitbulls (stamboomloze American Staffordshire Terriërs of kruisingen met dit ras) in ons land.
Een groot deel van de bijtincidenten (10,4 procent) werd veroorzaakt door Jack Russell Terriërs.
Belgische en Duitse Herdershonden schreven respectievelijk 4,8 en 5 procent van de incidenten op hun naam en de Labrador en Golden Retriever ‘behaalden’ allebei een percentage van 2,9 procent. Beduidend meer dus dan de ‘vechthonden’. Laat je dus niet op het verkeerde been zetten: vechthonden zijn geen bijthonden.”
Ad 4 Aanprijzen vechthonden zonder achtergrondinformatie
Adverteerder kan zich niet aan de indruk onttrekken dat klaagster de plaatsingsprocedure van adverteerder compleet verkeerd inschat dan wel met een zeer gekleurde bril bekijkt. Het lijkt erop dat klaagster denkt dat adverteerder de hond meegeeft aan de eerste de beste die zich naar aanleiding van de informatie op de site bij adverteerder meldt, zonder enige verdere toelichting of toetsing. Dit is zeker niet het geval.
Als mensen geïnteresseerd zijn in een bepaalde hond maken zij op de site een afspraak voor een kennismakingsgesprek. Daartoe vullen zij een online formulier in waarin vragen gesteld worden over levensstijl, gezinssamenstelling en ervaring met honden. Mocht iemand zich bijvoorbeeld voor Stella aanmelden en meedelen dat hij of zij kinderen heeft of in het centrum van Amsterdam woont, dan komt deze persoon niet in aanmerking voor een kennismaking met Stella en zal adverteerder geen afspraak maken.
Zodra mensen bij adverteerder in het asiel zijn, gaat een plaatsingsmedewerker met hen in gesprek. Dit is een (gediplomeerde) dierverzorger die 40 uur per week met de honden werkt en derhalve de honden goed kent. Tijdens dit gesprek wordt ook de achtergrond van de hond besproken, waaronder eventuele bijtincidenten. Ook worden aandachtspunten voor de verdere opvoeding besproken; de hele ‘gebruiksaanwijzing’ en ook raseigenschappen komen aan bod. Indien er sprake is van moeilijke of angstige honden worden meer kennismakingen gepland en wordt er met de klanten ook getraind op de aandachtspunten. Hierbij wordt de gedragstherapeut vaak ingeschakeld. lndien daarna zowel adverteerder als de klant nog steeds positief is over de hond-baas-combinatie wordt pas tot plaatsing overgegaan. Afhankelijk van de hond wordt er na de plaatsing gepaste gedragsbegeleiding gegeven.
Concluderend
Adverteerder verzoekt de Commissie de klacht ongegrond te verklaren.
Dierenasielen zijn juist organisaties die op een professionele manier honden heropvoeden en herplaatsen. Indien er ergens sprake is van onvolledige of zelfs ontbrekende informatie en complete onduidelijkheid over criteria en begeleiding bij herplaatsing, dan is dit bij adverteerders op Marktplaats en vergelijkbare sites. Adverteerder stelt voor dat klaagster haar pijlen op die websites richt en niet op de asielen die juist de gevolgen van onzorgvuldige plaatsingen en onvolledige informatie via deze sites op hun bord krijgen en trachten te herstellen.
Als laatste benadrukt adverteerder dat er in de maatschappij altijd ongelukken zullen gebeuren, ook met honden. Een risicoloze maatschappij is niet mogelijk, risico’s verkleinen wel. Honden preventief afmaken en stigmatisering zijn wat adverteerder betreft geen oplossingen. Educatie moet de manier zijn om risico’s en angst te verkleinen en begrip te vergroten. Adverteerder kan de site www.minderhondenbeten.nl aanraden als een goed startpunt op weg hiernaartoe.
De mondelinge behandeling
Partijen hebben hun standpunten nader toegelicht. Op die toelichting zal worden teruggekomen in het oordeel.
Het oordeel van de Commissie
De Commissie stelt voorop dat zij zich zal beperken tot het beoordelen van de reclame-uiting waarvan afdrukken zijn overgelegd bij de klacht, namelijk een gedeelte van de website van adverteerder, waarop de hond Stella wordt omschreven en afgebeeld. In de door klaagster overgelegde afdrukken eindigt de betreffende omschrijving met:
“Mijn soortgenoten vind ik echt niet leuk en dat laat ik weten door heel hard naar ze te gaan blaffen. Nu ben ik aan het leren (…..)”.
In de conclusie van de mondelinge toelichting ter zitting is namens klaagster terecht naar voren gebracht dat “de discussie of vechthonden überhaupt gekocht en verkocht zouden moeten worden” niet bij de Reclame Code Commissie kan worden gevoerd. In diezelfde conclusie is gewezen op het feit dat op tabak en op bepaalde kinderspeeltjes en wastabs waarschuwingen staan, maar dat dit niet het geval is bij vechthonden. Namens klaagster is ter zitting gesteld:
“De term wordt niet genoemd, het gevaar niet, het aanvalsverleden van de hond niet, testresultaten niet en eventuele restricties ook niet. Daardoor worden vechthonden zelfs zonder juiste, volledige en openbare informatie de maatschappij ingestuurd, door een instelling met een maatschappelijke functie, deels gefinancierd door de overheid en deels door particuliere vrijgevigheid”.
Namens klaagster is ter zitting verzocht om “erop aan te sturen dat dit asiel (hopelijk gevolgd door andere asielen) bij het aanprijzen en in de maatschappij proberen te brengen van Stella en andere vechthonden, de juiste en volledige informatie bekend maakt”.
Met inachtneming van bovenstaande nadere toelichting en hetgeen namens klaagster verder ter zitting naar voren is gebracht, oordeelt de Commissie als volgt naar aanleiding van de verschillende bezwaren.
Ad 1.
Klaagster maakt bezwaar tegen de vermelding bij Stella:
“Ras: Kruising herder”.
Naar de mening van klaagster is deze vermelding een voorbeeld van “het verzwijgen van het type hond”; haars inziens toont de foto overduidelijk dat Stella een vechthond is en geen herdershond. Ter zitting is namens klaagster nog verwezen naar onderzoek uit 2015 van K.R. Olson et al. waarin -aldus de toelichting ter zitting- wetenschappelijk werd vastgesteld dat asielpersoneel juist vechthonden significant vaak een verkeerde kwalificatie geeft. Verder is namens klaagster ter zitting meegedeeld dat nergens op de site van adverteerder de term ‘vechthond’ staat.
De Commissie acht het bezwaar tegen de vermelding: “Ras: Kruising herder” ongegrond. Zij overweegt daartoe het volgende.
Voor zover klaagster meent dat de vermelding had moeten luiden:
“Ras: vechthond” geldt ten eerste dat adverteerder onweersproken heeft meegedeeld dat een vechthond geen ras is, maar hoogstens een typering van het doel waarvoor verschillende rassen in het verleden werden gefokt. Verder heeft adverteerder toegelicht waarop de vermelding “Ras: Kruising herder” is gebaseerd; raspunten, oftewel regels die de ideale vertegenwoordiger van een ras beschrijven zijn gebruikt om een typering te maken, en daaruit is de herder het meest prominent naar voren gekomen. Voornoemde vermelding laat onverlet dat het uiterlijk en gedrag van de hond kenmerken kunnen hebben van andere rassen, nu het een kruising betreft, aldus adverteerder.
Weliswaar valt uit de bestreden uiting niet op te maken hoe adverteerder tot de aanduiding “Ras: Kruising herder” is gekomen en uit welk(e) ras(sen) Stella verder voortkomt -een kruising duidt immers op meer dan één ras-, maar de Commissie ziet in het onderhavige bezwaar geen aanleiding om te oordelen dat in bestreden uiting, door vermelding “Ras: Kruising herder”, een onjuist beeld van Stella wordt gegeven. Daarbij neemt de Commissie in overweging dat in de uiting ook een foto van Stella is opgenomen en dat in de omschrijving van Stella is vermeld:
“Kan bij kinderen: Niet bij kinderen
Kan bij honden: Nee
Kan bij katten: Nee
Kan alleen thuis blijven: Nog leren/opbouwen” en
“Gedrag aan de lijn: Trekt
Kan loslopen: Nee”.
Door de bewuste foto en omschrijving van Stella beschikt de gemiddelde consument over nadere informatie omtrent de aard van Stella.
Ad 2, 3 en 4.
Deze bezwaren hebben merendeels betrekking op het aanprijzen van ‘vechthonden’ in het algemeen en vinden in zoverre geen grondslag in de reclame-uiting waarvan klaagster afdrukken heeft overgelegd. Wat dat betreft komen deze bezwaren niet voor behandeling in aanmerking.
Voor zover bezwaar 2 inhoudt dat met betrekking Stella wordt gesteld “Graag wil ik daarom in aanmerking komen voor een nieuw baasje” en “Veel liever woon ik in een rustige buurt waar niet veel honden zijn”, en dat een gemiddelde consument daardoor zou kunnen denken dat met deze hond “een leuke huishond” wordt aangeschaft, acht de Commissie dit bezwaar ongegrond. Zij overweegt daartoe dat voornoemde mededelingen door de gemiddelde consument zullen worden gezien in de context van de in de uiting opgenomen foto van Stella en de hiervoor onder ad 1 aangehaalde vermeldingen over Stella.
Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.
De beslissing
De Commissie wijst de klacht af.