De bestreden reclame-uiting

Het betreft een huis-aan-huis verspreide flyer, waarin onder meer het volgende staat:

“Bent u, of wilt u Gall & Gall kaarthouder worden?

Lever dan deze bon ingevuld in en ontvang een fles wijn v/d maand gratis!”

Onder het gedeelte waarin NAW-gegevens kunnen worden ingevuld staat het woord “GRATIS”. Op de andere zijde van de uiting staan, bij een afbeelding van een fles en een wijnglas, het logo van Gall&Gall en tweemaal het woord “GRATIS”.

De klacht

De indruk wordt gewekt dat men gratis kaarthouder van Gall&Gall de Wolf kan worden. De kaart blijkt echter € 10,- te kosten. Dit wordt niet in de flyer vermeld en evenmin op uitingen betreffende de kaart die zich in de winkel bevinden.

De reactie van adverteerder

De individuele reclameactie van adverteerder had tot doel nieuwe klanten voor de Gall&Gall klantenkaart te trekken. Achteraf bezien erkent adverteerder dat de uiting “multi-interpreteerbaar” is. Op instructie van Gall&Gall B.V. heeft adverteerder de reclame-uiting direct teruggetrokken. Adverteerder heeft contact opgenomen met klaagster en haar aangeboden het eventueel betaalde bedrag te verrekenen.

Het oordeel van de voorzitter

De voorzitter begrijpt dat adverteerder met de aanduiding ‘gratis’ in de uiting doelde op de fles wijn die gratis in ontvangst kon worden genomen als men als (bestaande of) nieuwe kaarthouder de in de uiting opgenomen bon invulde en bij adverteerder inleverde. Wat er zij van de toelaatbaarheid van de uiting op dit punt (gelet op artikel 20 lid 1 van de Reclamecode voor Alcoholhoudende Dranken), naar adverteerder heeft erkend is de uiting voor meerderlei uitleg vatbaar, en ook in die zin dat de Gall&Gall kaart gratis is. Niet is weersproken dat voor de kaart in werkelijkheid € 10,- in rekening wordt gebracht.

Gelet op het voorgaande is sprake van een misleidende wijze van reclame maken als bedoeld in artikel 8.5 in combinatie met de aanhef en punt 19 van Bijlage 1 bij de Nederlandse Reclame Code (NRC), op grond waarvan het niet is toegestaan een product als “gratis” te omschrijven als de consument iets anders moet betalen dan de onvermijdelijke kosten om in te gaan op het aanbod en het product af te halen dan wel dit te laten bezorgen. Nu de reclame-uiting misleidend is, is deze oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

De voorzitter heeft er kennis van genomen dat de reclame-uiting inmiddels is ingetrokken. Dit leidt echter niet tot een ander oordeel met betrekking tot de bestreden uiting.

Gelet op het voorgaande wordt als volgt beslist.

De beslissing van de voorzitter

De voorzitter acht de bestreden reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC.  Hij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.