Omschrijving:

Het betreft de tekst die als pdf bestand onder de aanhef “Wetens’water’heden” op website www.purewater.nl van Pure Water staat.

De klacht

Klager is van mening dat de uiting in strijd is met de waarheid (artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC)), dat daarin wordt ingespeeld op angst voor milieuvervuiling (artikel 6 NRC), dat niet duidelijk is wie wat aanbiedt (artikel 7) en dat de uiting niet in overeenstemming is met recente wetenschappelijke inzichten (artikel 8 NRC). Met deze uiting, die in strijd is met de artikelen 2, 6, 7 en 8 van de NRC wordt beoogd de noodzaak tot aanschaf van een duur apparaat te onderbouwen.
Zo wordt op pagina 5 een hoge mate van wetenschappelijkheid gesuggereerd door het noemen van personen met vermelding van hun titel (Dr. of Prof.) doch een duidelijke bronvermelding ontbreekt. Onduidelijk is waar en in welke context Dr. Blaauboer de nitraten als gevaar voor drinkwaterproductie ziet. Nitraten worden in Nederland niet in een hoge concentratie teruggevonden in drinkwater.
Verschillende in de uiting vermelde feiten zijn onjuist. Zo worden op pagina 6 milieudata uit de 80-er jaren gebruik om te suggereren dat ons drinkwater vervuild is, doch dat is niet het algemene beeld.
Op pagina 2 worden theorieën gepresenteerd die niet van belang zijn voor de daar gegeven informatie. Zo is er geen relatie tussen “bacterielijkjes” en virale infecties.
Anders dan vermeld is op pagina 7 zijn drinkwaternormen tot stand gekomen op basis van toxicologisch onderzoek.

Het verweer

Doel van de uiting is om inzicht te geven in alles wat verband houdt met het belang van zuiver water en het is geen reclame die tot doel heeft de verkoop te stimuleren.
Het stuk is een samenvatting van een aantal documenten en naslagwerken en is zoveel mogelijk in overeenstemming met de werkelijkheid of met wetenschappelijke ontwikkelingen. Als klager het niet eens is met het in de uiting gestelde, zal hij zich tot de geciteerde schrijvers c.q. deskundigen moeten wenden. Daartoe zijn in de uiting de bronnen vermeld. Bovendien bevat de uiting een disclaimer.
Voorts stelt verweerder dat hij zich in de uiting zeer terughoudend heeft opgesteld. Er wordt niet gezinspeeld op angstgevoelens maar er worden uitsluitend feiten vermeld die soms niet rooskleurig zijn maar die wel juist zijn. Dat er op punten en komma’s verschil van inzicht bestaat, doet niet af aan het feit dat de uiting in haar geheel bezien door klager niet is bestreden.

Het oordeel van de Commissie

Allereerst overweegt de Commissie dat de uiting dient te worden aangemerkt als een reclame-uiting als bedoeld in artikel 1 van de NRC. Zij overweegt daartoe dat boven iedere pagina van deze uiting, waarnaar men op verweerders website wordt verwezen, het “Pure Water”-logo staat en dat op één van de laatste pagina’s van de uiting, daar waar staat dat een ieder op vrij eenvoudige wijze over zuiver water kan beschikken, namelijk door een kleine zuiveringsinstallatie op het eigen waterleidingnet aan te brengen, een afbeelding staat van een dergelijke zuiveringsinstallatie waarop het “Pure Water”-logo van verweerder staat.
Hierdoor heeft de uiting een wervend karakter ten aanzien van de Pure Water- zuiveringsinstallatie en is sprake van een reclame-uiting die de Commissie bevoegd is aan de NRC te toetsen.

Voorts overweegt de Commissie dat een adverteerder verantwoordelijk is voor de inhoud van zijn reclame-uiting, daaronder begrepen in de uiting opgenomen informatie die hij van derden heeft gekregen of die hij heeft overgenomen uit van derden afkomstige geschriften. Aldus is verweerder verantwoordelijk voor de inhoud van de onderhavige uiting.

Met betrekking tot klagers bezwaren overweegt de Commissie dat van de uiting niet alleen de suggestie uitgaat dat leidingwater ongeschikt is voor consumptie maar dit wordt daarin op pagina 1 ook met zoveel woorden gezegd. De strekking van de uiting is dat het drinken van leidingwater ziektes tot gevolg kan hebben en daardoor een gevaar kan opleveren voor de gezondheid. Dit standpunt onderbouwt verweerder in de uiting met citaten van een groot aantal academici, zonder bronvermelding.
Klager heeft de juistheid van een aantal mededelingen en citaten betwist doch verweerder heeft klagers bezwaren niet weerlegd. Gelet hierop acht de Commissie de uiting misleidend. Voorts is de Commissie, gelet op het vorenstaande van oordeel dat in de uiting, bij de aanprijzing van verweerders waterzuiveringsinstallatie zonder te rechtvaardigen reden wordt geappelleerd aan gevoelens van angst als bedoeld in artikel 6 NRC. Niet is aangetoond dat de bewuste tekstgedeelten in overeenstemming zijn met recent aanvaarde wetenschappelijke inzichten, zodat sprake is van strijd met artikel 8 NRC.
Tevens is niet althans onvoldoende duidelijk dat de uiting een reclame-uiting is van verweerder voor zijn eigen Pure Water-zuiveringsinstallatie en ook om die reden is de uiting is strijd met artikel 7 NRC.

De beslissing

Op grond van het vorenstaande acht de Commissie de uiting in strijd met de artikelen 6, 7 en 8 van de Nederlandse Reclame Code en beveelt zij verweerder aan niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

NRC art. 6

NRC art. 7

NRC art. 8