De bestreden reclame-uiting

Het betreft een televisiecommercial voor “HG duo ontstopper” waarin in verband met dit product onder meer wordt gezegd: “niet goed, geld terug”.

De klacht

Dit kan als volgt worden samengevat.

In de televisiecommercial wordt “HG duo ontstopper” aangeprezen voor als niets meer werkt. Dit was bij klager het geval. Klager heeft het product gekocht en volgens de gebruiksaanwij­zing gebruikt. Aangezien er geen resultaat was, heeft klager aanspraak gemaakt op de “niet goed, geld terug garantie”. Uit de voorwaarden op de verpakking bleek echter dat men onder meer een factuur van een loodgieter dient over te leggen teneinde op die garantie aanspraak te kunnen maken. Klager heeft evenwel zelf het probleem verholpen door een stuk van de afvoer te vervangen en kan daarom geen beroep doen op de “niet goed, geld terug garantie”. Klager vindt de televisiecommercial misleidend omdat niet wordt verwezen naar de voor­waar­­den voor deze garantie en uitsluitend wordt gezegd “niet goed, geld terug”.

Het verweer

Dit kan als volgt worden samengevat.

Adverteerder geeft de “niet goed, geld terug garantie” omdat het aangeprezen product de krachtigste ontstopper op de markt is die op een veilige manier de meest hardnekkige ver­stoppingen kan verhelpen. Omdat het desondanks kan voorkomen dat een verstopping niet te verhelpen is, geeft adverteerder de onderhavige garantie, dit tot tevredenheid van veel klanten. Uit ervaring weet adverteerder dat als het product niet werkt, er eigenlijk altijd een professionele loodgieter dient te worden ingeschakeld. Daarom is als voorwaarde in de spelregels opgenomen dat men de factuur van de professionele loodgieter dient over te leggen. Deze factuur dient dan als controlemiddel dat het product inderdaad niet heeft gewerkt. De voorwaarden staan duidelijk en in grote letters op de verpakking, zodat elke consument hiervan kennis kan nemen.

Het oordeel van de voorzitter

De voorzitter is, ook na het gevoerde verweer, van oordeel dat de klacht de Commissie aanleiding zal geven een aanbeveling te doen. Hij overweegt daartoe het volgende.

In de televisiecommercial wordt “HG duo ontstopper” aangeprezen als een product “voor als niets meer werkt”, gevolgd door de mededeling “niet goed, geld terug”. Vaststaat dat de con­sument uitsluitend recht heeft op het terugontvangen van het aankoopbedrag, indien aan een aantal voorwaarden is voldaan, waaronder de voorwaarde dat men de originele factuur van een professionele loodgieter dient over te leggen. Naar het oordeel van de voorzitter betreft het een belangrijke beperkende voorwaarde. Deze beperking blijkt niet uit de tele­visiecommercial. In de commercial wordt immers niet verwezen naar de voorwaarden die gelden om aanspraak te kunnen maken op het retour ontvangen van het aankoopbedrag.

Op grond hiervan zal de gemiddelde consument menen dat geen bijzondere voorwaarden gelden om het aankoopbedrag terug te ontvangen en dat het aan hem is om te bepalen of het product aan de verwachtingen beantwoordt (“goed is”).

Op zichzelf genomen kan de gemiddelde consument weliswaar niet ver­wachten dat in een televisiecommercial alle voorwaar­den volledig worden vermeld, maar dat neemt niet weg dat die consument wel tijdig en duidelijk moet worden geïnformeerd over het feit dat er een be­langrijke beperkende voorwaarde van toe­passing is, teneinde te voorkomen dat bij hem on­juiste verwachtingen worden gewekt en hij als gevolg daarvan een besluit tot een transactie kan nemen dat hij niet zou hebben genomen indien deze essentiële informatie tijdig aan hem zou zijn verstrekt. Het voor de reclame gebruikte medium televisie biedt in beperkte mate ruimte voor het verstrekken van deze informatie, maar de voorzitter acht het desondanks zeer wel mogelijk in de televisiecommercial de consument voldoende te infor­meren over het be­staan van bedoelde beperking. Hieraan is in dit geval niet voldaan. Dat er sprake is van een beperking om aanspraak te kunnen maken op de “niet goed, geld terug” garantie blijkt ook niet uit de enkele verwijzing in de televisiecommercial naar de website van adverteerder.

Het feit dat de voorwaar­den voldoende duidelijk op de verpakking staan, neemt de misleiding die het gevolg is van het voorgaande niet weg. De televisiecommercial en de verpakking dienen als zelfstandige reclame-uitingen te worden beschouwd die elk afzonderlijk aan de eisen van de Nederlandse Reclame Code (NRC) dienen te voldoen.

Blijkens het voorgaande is sprake van een omissie als bedoeld in artikel 8.3 aanhef en onder c NRC. Voorts is de voorzitter van oordeel dat de gemiddelde consument hierdoor ertoe ge­bracht zou kunnen worden een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet zou hebben genomen. Om die reden is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

De beslissing van de voorzitter

Op grond van het voorgaande acht de voorzitter de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC. De voorzitter beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.