De procedure
Klager heeft op 11 augustus 2012 door middel van het online klachtenformulier bezwaar gemaakt tegen een reclame-uiting.
Bij brief van 30 augustus 2012 heeft de voorzitter van de Reclame Code Commissie klager meegedeeld dat hij klachtengeld ad € 1.000,- verschuldigd is. Voor de overige inhoud van die beslissing wordt verwezen naar de kopie daarvan, gehecht aan deze uitspraak.
Tegen de beslissing van de voorzitter heeft klager bezwaar gemaakt bij e-mail van 12 september 2012.
De Reclame Code Commissie (hierna: de Commissie) heeft bovengenoemd bezwaar behandeld in haar vergadering van 11 oktober 2012.
Klager was niet ter vergadering aanwezig.
Het bezwaar van klager
Dit kan als volgt worden samengevat.
Klager was de overbuurman van de in de beslissing van de voorzitter genoemde …, die al drie jaar niet meer bestaat. Ook de … bestaat al enkele jaren niet meer. Evenals voornoemde praktijken is het postbusnummer ….. van klagers voormalige overburen, dat door klager tijdelijk mocht worden gebruikt, toen hij het niet veilig vond om vanaf zijn privé-adres te corresponderen, opgeheven.
Klager woont op nummer …en vroeger had hij op nummer ….een overbuurman, en was op dat nummer “een praktijk” gevestigd.
Ten onrechte heeft de voorzitter beslist dat klager klachtengeld moet betalen, omdat hij iemands overbuurman is. Er is geen enkel bewijs dat klager werkzaam zou zijn voor welk bedrijf dan ook. Klager dient als particulier te worden beschouwd.
Het oordeel van de Commissie
De Commissie dient te beoordelen of klager klachtengeld ad € 1.000,- is verschuldigd als bedoeld in artikel 28 lid 2 van het Reglement betreffende de Reclame Code Commissie en het College van Beroep. Deze bepaling luidt:
“Een klager die een klacht indient in het belang van de uitoefening van een beroep of bedrijf dan wel in een commercieel belang van een organisatie, is voor de behandeling van de klacht € 1.000,- verschuldigd”.
De Commissie heeft niet kunnen vaststellen dat klager de onderhavige klacht heeft ingediend in het belang van de uitoefening van een beroep of bedrijf dan wel in een commercieel belang van een organisatie. Zij overweegt daartoe het volgende.
De voorzitter heeft onder meer overwogen dat klager in april 2012 4 klachten heeft ingediend tegen reclame betreffende tandheelkunde en/of mondhygiëne en dat klager daarbij een postbusnummer gebruikte dat volgens één van de desbetreffende adverteerders leidde naar ….. en ……. welke website weer zou leiden naar ….., met tandarts ……..
Klager heeft naar aanleiding van de beslissing van de voorzitter meegedeeld dat hij overbuurman is geweest van ……., dat deze kliniek en …..al enkele jaren niet meer bestaan en dat hij het inmiddels opgeheven postbusnummer van zijn voormalige overbuurman …….tijdelijk heeft mogen gebruiken, toen hij het, anders dan thans, niet veilig vond om vanaf zijn privé-adres te corresponderen.
De Commissie begrijpt dat klager en in elk geval …….bekend waren met elkaar, maar heeft onvoldoende aanwijzingen dat de onderhavige klacht is ingediend in het belang van de uitoefening van een beroep of bedrijf dan wel in een commercieel belang van een organisatie.
Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.
De beslissing
De Commissie vernietigt de beslissing van de voorzitter, hetgeen betekent dat klager geen klachtengeld is verschuldigd.
De bestreden reclame-uiting
Het betreft een reclame voor Genacol capsules op www.greencoffee800plus.nl.
Daarin staat onder het kopje “Waar is Genacol ® nog meer goed voor?” onder meer:
“Recentelijk hebben tandartsen ontdekt dat het tandvlees bijna geheel vernieuwd wordt (dus een goede strijd tegen paradontitis/gingivitis)”.
De klacht
De reclame is in strijd met de waarheid.
Geen enkel serieus wetenschappelijk onderzoek bewijst dat het product Genacol capsules enig effect zou hebben op parodontitis of gingivitis.
Voorts is het niet toegestaan om aan voedingssupplementen geneeskrachtige effecten toe te schrijven. In de bestreden uiting wordt gesuggereerd dat het product Genacol capsules ongeveer elke bestaande ziekte geneest. Klager noemt:
parodontitis, gingivitis, artritis, fibromyalgie en psoriases, slaapstoornissen, tendinitis, bursitis, hernia, carpaal tunnel syndroom en “alle andere auto-immuunziekten”.
Het verweer
Namens adverteerder is -samengevat- onder meer het volgende meegedeeld.
Genacol is een matrix, en “behoort niet tot de groep collagenen zoals tegenwoordig gangbaar is”. Wat klager stelt over collagenen klopt, ….”deze collagenen hebben geen enkele onderbouwing”. Genacol heeft dat wel. Adverteerder verwijst naar Bruyere report Elsevier medical february 2012.
In de uiting staat niet dat in Nederland tandartsen recentelijk “hebben ontdekt dat het tandvlees bijna geheel vernieuwd wordt”. Het betrof tandartsen uit Canada, Spanje, Portugal en Singapore. Om misverstanden te voorkomen, is de bewuste tekst verwijderd. Dat klager een screenprint heeft van de onderhavige uiting, zegt niets, omdat teksten continu worden gewijzigd in verband met wet- en regelgeving. In de paar dagen waarin de uiting openbaar was, is aan geen enkele consument schade berokkend.
“Wat zich heden speelt, is ontvankelijk”. Er is geen enkele uiting die in strijd is met de regelgeving.
Per 14 december 2012 geldt de nieuwe EFSA wet. Adverteerder voldoet daaraan.
Informatie Keuringsraad KOAG/KAG
De Keuringsraad heeft onder meer het volgende meegedeeld.
De uiting valt onder de competentie van de KAG. Indien de uiting aan de KAG was voorgelegd, zou deze niet van een toelatingsnummer zijn voorzien. Er wordt gebruik gemaakt van medische claims. Derhalve is de uiting in strijd met artikel 10 van de Code Aanprijzing Gezondheidsproducten (CAG), welke bepaling als wettelijke basis de artikelen 19 en 20 Warenwet heeft.
In de uiting worden aan het product geneeskundige eigenschappen toegeschreven, hetgeen in strijd is met artikel 6 CAG en met artikel 84 van de Geneesmiddelenwet. Voorbeelden hiervan zijn:
“vermindering van spier- en overige pijnen”;
“naast artritis, artrose en fibromyalgie, kan Genacol worden gebruikt in gevallen van tendinitis, bursitis, hernia, carpaal tunnel syndroom en alle andere auto-immuunziekten” en
“..een goede strijd tegen paradontitis/gingivitus”.
Overigens is de tekst van het etiket van het onderhavige product eind 2010 ter preventieve toetsing aan de KOAG/KAG voorgelegd en voorzien van het toelatingsnummer KAG 3099-1110-1428. De tekst van het etiket is in 2012 niet opnieuw ter keuring aan de KOAG/KAG voorgelegd en is dan ook niet getoetst aan de bepalingen van de Claimsverordening EU nr. 1924/2006.
E-mail van 10 januari 2013 van adverteerder
Adverteerder heeft onder meer het volgende meegedeeld.
Blijkens de informatie van de KAG heeft adverteerder nummers verkregen op basis van
geoorloofde uitingen. Deze uitingen houdt adverteerder ook aan. Alle andere teksten en/of uitingen zijn niet van adverteerder.
Het oordeel van de Commissie
De Commissie stelt voorop dat zij bij haar oordeel zal uitgaan van de uiting waarvan een afdruk bij de klacht is overgelegd. Adverteerder heeft niet, althans niet voldoende gemotiveerd weersproken dat deze uiting, die volgens de door de Keuringsraad KOAG/KAG aan de Commissie verstrekte informatie niet van een KAG-toelatingsnummer is voorzien, van haar afkomstig is. Voor zover adverteerder deze uiting thans niet meer gebruikt, betekent dat niet dat klager niet-ontvankelijk moet worden verklaard in zijn klacht.
Adverteerder gebruikt in de bestreden uiting diverse (toespelingen op) medische claims voor haar product, zoals bijvoorbeeld “vermindering van spier- en overige pijnen”, “naast artritis, artrose en fibromyalgie, kan Genacol worden gebruikt in gevallen van tendinitis, bursitis, hernia, carpaal tunnel syndroom en alle andere auto-immuunziekten” en
“..een goede strijd tegen paradontitis/gingivitus”.
Het product Genacol capsules kan worden aangemerkt als een voor orale nuttiging door de mens bestemd middel. Het product valt derhalve onder de werking van artikel 20 lid 2 sub a van de Warenwet. Nu aan dit middel eigenschappen worden toegeschreven inzake het voorkomen, behandelen of genezen van een ziekte van de mens, dan wel toespelingen op zodanige eigenschappen worden gemaakt, is er sprake van verboden claims in de zin van artikel 20 lid 2 onder a van de Warenwet. Gelet hierop is de uiting in strijd met artikel 2 van de Nederlandse Reclame Code (NRC).
Nu adverteerder voorts niet heeft aangetoond dat Genacol capsules helpen bij de in de uiting opgenomen aandoeningen -in dit verband kan niet worden volstaan met de enkele verwijzing naar “Bruyere report Elsevier medical february 2012”- gaat de reclame gepaard met onjuiste informatie ten aanzien van de van het gebruik van het product te verwachten resultaten als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder b NRC. Nu de uiting de gemiddelde consument er bovendien toe kan brengen een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk als bedoeld in artikel 7 NRC.
De beslissing
Op grond van het voorgaande acht de Commissie de reclame-uiting in strijd met de artikelen 2 en 7 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.