De bestreden reclame-uiting

Het betreft een banner voor de “treinkaartjesactie” in de elektronische nieuwsbrief van ad­verteerder. In de banner staat onder meer: “1 dag onbeperkt reizen door héél Nederland”. In de banner staat voorts de prijs van het product (€ 12,99) en een link (“klik hier”) naar de website van adverteerder waar meer informatie over de treinkaartjesactie staat.

De klacht

Klager heeft gebruik gemaakt van de treinkaartjesactie. Nadat hij in het kader van die actie twee tickets had gekocht, bleek dat deze uitsluitend geldig zijn in het weekend. Deze voor­waarde staat niet in de banner. Klager meende daardoor dat hij elke willekeurige dag van

de tickets ge­bruik kon maken. Deze informatie had volgens klager niet mogen ontbreken.

Klager voelt zich misleid nu hij niet tijdig over bedoelde voorwaarde is geïnformeerd.

Het verweer

De communicatie over de actie is zeer duidelijk geweest. Adverteerder verwijst naar de door haar overgelegde print van de desbetreffende webpagina waarnaar vanuit de banner wordt gelinkt en waar met zoveel woorden staat dat de treinkaartjes alleen op één zaterdag of één zondag geldig zijn. Aldus heeft zij de gemiddelde consument voldoende geïnformeerd.

Adverteerder heeft in het verleden altijd dezelfde voorwaarde gehanteerd.

Het oordeel van de voorzitter

1)  De voorzitter stelt voorop dat de onderhavige banner dient te worden aangemerkt als een uitnodiging tot aankoop. In de banner wordt immers het product beschreven met de bijbe­ho­rende prijs. Dit impliceert dat de voornaamste kenmerken van het product dienen te worden genoemd in de mate waarin dit, gezien het medium en het product, pas­send is. Ten aanzien van het gebuikte medium merkt de voorzitter op dat een banner zich op grond van zijn aard niet leent voor uitvoerige informatie over een aanbieding.

2)  Naar het oordeel van de voorzitter biedt de onderhavige ban­ner, gezien zijn formaat, evenwel voldoende ruimte om met zoveel woorden te vermelden dat men uitsluitend ge­durende het weekend van de trein­kaar­tjes­actie gebruik kan maken. Deze informatie is essentieel. Het gaat immers om een belangrijke beper­king waarover de consument tijdig moet worden geïnformeerd. Door het ontbreken van deze essentiële informatie in de banner zal de gemid­delde consument menen dat men elke dag van de week gebruik kan maken van het ticket. Deze consument kan naar het oordeel van de voorzitter niet uit eigen wetenschap bekend worden verondersteld met het bestaan van deze beperking. Deze beperking blijkt ook niet uit de context van de uiting. Adver­teer­der had der­halve, gelet op het bepaalde in artikel 8.4 van de Nederlandse Reclame Code (NRC) in ver­binding met artikel 8.3 aanhef en onder c NRC, deze essentiële informatie in de banner dienen op te nemen. Adverteerder heeft dit evenwel nagelaten.

3)  Blijkens het voorgaande is sprake van een omissie als bedoeld in artikel 8.3 aanhef en onder c NRC. Voorts is de voorzitter van oordeel dat de gemiddelde consument hierdoor ertoe gebracht zou kunnen worden een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet zou hebben genomen. Om die reden is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC. Dat de banner direct doorlinkt naar een website waarop wél met zo­veel woorden staat dat het ticket geldig is op een zaterdag of zondag, doet daaraan niet af. Dit ontneemt immers aan de banner niet zijn zelfstandige karakter en doet evenmin af aan de verplichting om in dit geval reeds in de banner de noodzakelijke essentiële informatie op te nemen.

De beslissing van de voorzitter

Op grond van hetgeen hiervoor is vermeld, acht de voorzitter de gewraakte reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC. De voorzitter beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.