De bestreden uiting

Het betreft de aan klager geadresseerde brief van ING van 17 oktober 2013 met als onderwerp: “Persoonlijke uitnodiging: Inzicht in uw vermogensoverdracht”.

De klacht

Klager heeft op basis van het recht van verzet bij ING verschillende malen bezwaar gemaakt tegen het toezenden van ongewenste post, zoals reclamemateriaal. Door ING is klager herhaaldelijk – laatstelijk bij brief van 10 juli 2013 – verzekerd dat dit verzoek zal worden gerespecteerd. Niettemin ontvangt klager nog steeds ongewenste post die niet nodig is voor de uitvoering van de met ING overeengekomen diensten, waaronder de uitnodiging van 17 oktober 2013.

Het verweer

Het door klager aangetekende recht van verzet is begin 2012 door ING geregistreerd en verwerkt. Dit betekent echter niet dat klager geen post meer ontvangt van ING. ING maakt onderscheid tussen berichten met een commercieel karakter en serviceberichten. Met het gebruik maken van het recht van verzet maakt een klant duidelijk geen commerciële berichten van ING te willen ontvangen. In het Privacy Statement van ING is dit als volgt omschreven: “Wilt u niet dat de ING uw persoonsgegevens gebruikt om u actief te benaderen met persoonlijke aanbiedingen? Dan kunt u gebruikmaken van uw ‘Recht van verzet’.”

In dat geval houden klanten echter wel recht op het ontvangen van informatie. De uitnodiging voor een informatieavond heeft uitdrukkelijk geen commercieel karakter of oogmerk, maar heeft tot doel de klant te voorzien van gerichte service. Naar de mening van ING valt dit onder ‘de uitvoering van de met ING overeengekomen diensten’ als door klager omschreven. Met de toezending van de uitnodiging aan klager is diens recht van verzet niet geschonden.

Het oordeel van de Commissie

De Commissie vat de klacht aldus op dat sprake is van schending van artikel 14 van de Code Brievenbus reclame, huissampling en direct response advertising (CBR), waarin is bepaald dat indien een ontvanger schriftelijk heeft meegedeeld geen geadresseerde reclame te willen ontvangen, de opdrachtgever ervoor dient te zorgen dat deze wens zo spoedig mogelijk, maar in ieder geval binnen een termijn van drie maanden na ontvangst van het verzoek, zonder restrictie ingewilligd wordt.

Niet in geschil is dat klager aan ING bovenbedoelde schriftelijke mededeling heeft gedaan. Laatstelijk bij (door klager in kopie overgelegde) brief van 10 juli 2013 heeft ING bevestigd dat klager is “aangemeld voor het Recht van Verzet”. Beoordeeld dient te worden of dit recht van verzet ook geldt ten aanzien van de aan klager gezonden uitnodiging voor een informatieavond van ING, nu ING heeft aangevoerd dat deze uitnodiging geen commerciële post betreft, maar een servicebericht.

Naar het oordeel van de Commissie dient de bestreden uiting aangemerkt te worden als reclame in de zin van artikel 1 van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Er is geen sprake van een ter uitvoering van de met de ING overeengekomen diensten noodzakelijke mededeling zonder commercieel karakter, zoals door ING gesteld. De aan klanten van ING gezonden brief, waarin wordt gewezen op de door ING als service georganiseerde informatiebijeenkomst en de daar te verkrijgen “belangrijke tips van onze specialist”, heeft duidelijk een aanprijzend karakter voor (de service van) ING.

Gelet op het voorgaande is sprake van geadresseerde reclame, die in strijd met artikel 14 CBR aan klager is toegezonden.

De beslissing

De Commissie is van oordeel dat afzender heeft gehandeld in strijd met het bepaalde in artikel 14 CBR. Zij beveelt afzender aan om voortaan niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.