De bestreden reclame-uiting

Het betreft een huis-aan-huis folder waarin adverteerder een “gratis pizza” aanbiedt “in ruil voor een diepvriespizza” en onder de in de uiting genoemde voorwaarden.

De klacht

Klager stelt, kort samengevat, dat geen sprake is van een gratis pizza, want men moet in feite betalen met een diepvriespizza. Gratis en ruilen stroken niet met elkaar. Adverteerder weigert een gratis pizza weg te geven.

Het verweer

Adverteerder heeft verweer gevoerd. Op het verweer zal hierna, voor zoveel nodig, worden ingegaan.

Het oordeel van de voorzitter

De voorzitter is van oordeel dat de Commissie de klacht zal afwijzen. Hij overweegt daartoe het volgende.

Uit de uiting blijkt dat deze betrekking heeft op een omwisselactie. Het woord gratis wordt daarbij niet in deze zin gebruikt dat men in het geheel niets voor de pizza van adverteerder zou hoeven te betalen. In plaats daarvan blijkt uit de uiting dat men bij het inleveren van een diepvriespizza zonder bijbetaling een pizza van adverteerder ontvangt. Voorts blijkt uit de uiting dat adverteerder de diepvriespizza schenkt aan een voedselbank, zodat adverteerder in feite geen tegenprestatie ontvangt. Aldus geeft adverteerder blijkens de duidelijke inhoud van de uiting in het kader van de omwisselactie een specifieke invulling aan het woord “gratis” die afwijkt van de gebruikelijke betekenis van dit woord, zoals bedoeld in punt 19 van bijlage 1 bij artikel 8.5 van de Nederlandse Reclame Code. Het op een dergelijke wijze in de context van de onderhavige uiting gebruiken van het woord “gratis” acht de voorzitter niet in strijd met de Nederlandse Reclame Code. De klacht kan derhalve niet slagen.

De beslissing van de voorzitter

Gelet op het bovenstaande wijst de voorzitter de klacht af.