De bestreden reclame-uiting

Het betreft de radioreclame waarin onder meer wordt gezegd: “Het nieuwe kabinet sluit de deur voor mensen in levensgevaar”.

De klacht

Deze mededeling is onjuist. Echte asielzoekers blijven gewoon welkom, ook al zal er, indien mogelijk, gestreefd worden naar opvang in de regio van het land waaruit men is gevlucht. 

Het verweer

Adverteerder stelt tot deze conclusie te zijn gekomen naar aanleiding van de inhoud van het regeerakkoord. Adverteerder heeft na het verschijnen van het regeer- en gedoogakkoord de voorgenomen maatregelen nauwgezet door juristen en inhoudsdeskundigen laten analyseren. De passages over asiel in het gedoogakkoord, die de aanleiding vormen voor de gewraakte zinsnede, heeft adverteerder samengevat en overgelegd.

Mondelinge behandeling

Namens adverteerder wordt -kort samengevat- meegedeeld dat de maatregelen in het regeerakkoord er in de praktijk op neer komen dat Nederland de deur sluit ook voor mensen in levensgevaar. De gewraakte mededeling is stellig, maar gezien de voorgenomen maatregelen, in de ogen van adverteerder, gerechtvaardigd.

Het oordeel van de Commissie

In de uiting geeft adverteerder zijn visie op de in het regeerakkoord van de huidige regering genoemde maatregelen ten aanzien van asielzoekers en keert zich daarmee tegen een bepaalde politieke ontwikkeling, waardoor de uiting mede een politieke lading heeft. Het publiek zal dit laatste onderkennen, niet alleen door de inhoud van de uiting, maar ook doordat deze afkomstig is van een organisatie, waarvan bekend is waar deze voor staat, te weten het behartigen van de belangen van vluchtelingen. Aldus is sprake van het propageren van een denkbeeld, in de zin van artikel 1 van de Nederlandse Reclame Code (NRC).

Bij de beantwoording van de vraag of een dergelijke uiting inhoudelijk (on)juist is, stelt de Commissie zich terughoudend op, niet alleen wegens de in de Grondwet verankerde vrijheid van meningsuiting, maar ook omdat, naar algemeen bekend mag worden verondersteld, een dergelijke uiting onmiskenbaar een subjectief karakter heeft.

Daarbij worden feiten en meningen doorgaans overdreven weergegeven en de consument kan geacht worden de inhoud van dergelijke uitingen in voldoende mate op haar merites te kunnen beoordelen. Gelet hierop, en met inachtneming van de hiervoor bedoelde terughoudendheid, is de Commissie van oordeel dat in dit geval de grenzen van het toelaatbare niet zijn overschreden.

De beslissing

Op grond van het vorenstaande wijst de Commissie de klacht af.