De bestreden reclame-uiting

Het betreft een reclamefolder. Daarin staat ten aanzien van het product “Dual LED-televisie 32 DL-TQL32R1-002” onder meer:

“349.00 169.00”.

De klacht

Klager kocht de televisie. Blijkens de kassabon, waarop staat: “Van 199,00 voor 169”, vertegenwoordigt de televisie geen waarde van € 349,- maar van € 199,-. Volgens informatie per e-mail van de klantenservice van adverteerder is “de adviesprijs vanuit de leverancier” € 349,-, is “de normale verkoopprijs” € 199,- en is “de actieprijs” € 169,-.

Klager vraagt zich af waarom in de uiting een adviesprijs is vermeld, en niet de normale verkoopprijs. Voorts vraagt hij zich af waarom niet in de uiting is vermeld dat de prijs van € 349,- een adviesprijs is. Volgens klager gebeurt dit puur om de klant te misleiden.

Het verweer

Het verweer kan als volgt worden samengevat.

Onlangs is adverteerder door de Commissie in het gelijk gesteld met betrekking tot het gebruik van adviesprijzen. Van belang is dat kan worden bewezen dat de leverancier een adviesprijs kenbaar maakt aan Blokker. Is dat niet het geval, dan mag adverteerder geen adviesprijzen gebruiken.

Naar aanleiding van de onderhavige klacht betreffende misleiding wijst adverteerder erop dat een adviesprijs de prijs is die wordt aangegeven door de leverancier, de verkoopprijs de prijs die adverteerder aangeeft en de verkoopprijs de prijs van het artikel in de actie.

Adverteerder betreurt het dat klager de uiting als misleidend heeft ervaren.

Het oordeel van de Commissie

In de bestreden advertentie staat achter de doorgestreepte prijs van € 349,- de prijs van € 169,-. Volgens de informatie van adverteerder betreft de prijs van € 349,- een adviesprijs. Dit valt echter niet uit de advertentie op te maken. Hierdoor kan gemakkelijk de indruk ontstaan dat de bewuste televisie voorheen door adverteerder is aangeboden voor € 349,-, hetgeen niet is komen vast te staan.

Gelet op het bovenstaande acht de Commissie de uiting voor de gemiddelde consument onduidelijk ten aanzien van een specifiek prijsvoordeel als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder d van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Nu de gemiddelde consument er bovendien toe kan worden gebracht een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

De beslissing

Op grond van het voorgaande acht de Commissie de reclame-uiting in strijd met artikel 7 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.