De uiting waarover wordt geklaagd:

Het gaat om de ‘Statenkoerier’: een gratis uitgave (in tijdschriftvorm) van het Wijkoverleg Statenkwartier, die vier keer per jaar als huis-aan-huisblad verspreid wordt in de Haagse wijk Statenkwartier.

De klacht

Klager stelt, kort samengevat, dat de uitgave is gedeponeerd in zijn brievenbus, hoewel die voorzien is van een zogenaamde Nee/Nee sticker. Met deze sticker geeft klager aan dat hij geen ongeadresseerd reclamemateriaal en huis-aan-huis bladen wenst te ontvangen. Afzender negeert deze sticker bewust.

Het verweer

Afzender erkent dat de Statenkoerier ook in brievenbussen met een Nee/Nee sticker is gedeponeerd. Dit heeft afzender expres gedaan. Zij geeft hiervoor de volgende redenen. Een van de doelstellingen van het wijkoverleg Statenkwartier is de saamhorigheid in de wijk bevorderen. Het enige communicatiemiddel waarmee zij iedereen in de wijk kan bereiken (om te informeren en bij de wijk te betrekken), is de Statenkoerier. Maar iedereen moet daar dan wel toegang toe kunnen krijgen. Vervolgens is in een wijkoverleg door wijkbewoners met een neeee sticker op hun brievenbus aangegeven dat zij weliswaar geen ongeadresseerd reclamemateriaal en huis-aan-huisbladen willen ontvangen, maar wél (als uitzondering) de Statenkoerier. Het bestuur van het wijkoverleg heeft toen als volgt besloten: de Statenkoerier wordt bij alle bewoners in de brievenbus gedeponeerd, ook in brievenbussen met een Nee/Nee sticker. Wie bezwaar heeft tegen het ontvangen van de Statenkoerier, kan een e-mail sturen naar het wijkoverleg, met daarin zijn/haar adres. De uitgave zal dan in de toekomst niet bij hem/haar worden bezorgd. In het colofon van de Statenkoerier is dit als volgt verwoord: “De Statenkoerier wordt ook bezorgd bij adressen met nee-nee stickers (besluit wijkvergadering). Als u geen prijs stelt op de Statenkoerier, kunt u dit melden via info@statenkwartier.net.” Overigens is de door klager aangedragen oplossing van een abonnementenadministratie (waarbij het Wijkoverleg bijhoudt wie wel en wie geen Statenkoerier wil ontvangen), geen optie voor afzender. De tijd en moeite die een waterdicht systeem vergen, zijn niet op te brengen voor een vrijwilligersorganisatie.

Het oordeel van de voorzitter

1) De voorzitter is van oordeel dat de klacht de Commissie aanleiding zal geven een aanbeveling te doen. Hij overweegt daartoe het volgende.

2) Klager heeft onweersproken gesteld dat de bewuste uitgave is gedeponeerd in haar brievenbus die voorzien is van een Nee/Nee-sticker. Het betreft, naar de voorzitter aanneemt een sticker als vermeld in bijlage 1 bij de Code Verspreiding Ongeadresseerd Reclamedruk­werk (Code VOR). Op grond van het voorgaande heeft afzender artikel 3.1 Code VOR over­tre­den. Ingevolge deze bepaling dienen afzenders en verspreiders ieder voor zich en in geza­menlijk overleg alle maatregelen te treffen die noodzakelijk zijn 
–  teneinde de respectering van de op bijlage 1 vermelde stickers te bereiken en
–  voor de verdere uitvoering en naleving van de Code VOR.

3) De voorzitter heeft kennis genomen van de redenen die afzender aanvoert voor de bezorging van de Statenkoerier in brievenbussen met een neeee sticker en de wijze waarop zij ontvangers in de gelegenheid stelt zich per e-mail af te melden. Dit alles doet echter niet af aan het feit dat de neeee stickers gerespecteerd dienen te worden zoals in artikel 3.1 Code VOR is neergelegd en een afwijking hiervan niet is toegestaan.  Derhalve wordt beslist als volgt.

De beslissing van de voorzitter

Op grond van het voorgaande heeft afzender gehandeld in strijd met het bepaalde in artikel 3.1 Code VOR. De voorzitter beveelt afzender aan om haar uitgave niet meer op een dergelijke wijze te verspreiden.