De klacht

De klacht wordt als volgt samengevat.

Klager heeft bij herhaling ongewenst per e-mail reclame ontvangen van adverteerder, en wel op 20 september 2013, op 2, 10, 17 en 22 december 2015 en op 7 januari en 8 februari 2016. Bij e-mails van 2, 10, 17 en 22 december 2015 en van 7 januari 2016 heeft klager aan adverteerder verzocht hem geen reclame meer toe te zenden. Bij e-mail van 11 december 2015 deelde adverteerder klager mee dat een met name genoemd e-mailadres van klager was afgemeld voor de (actie)nieuwsbrief en dat het nog ontvangen van nieuwsbrieven kan duiden op een inschrijving via een ander e-mailadres. Aan klager werd gevraagd om al zijn oude e-mailadressen op te geven. Bij e-mail van 11 december 2015 aan adverteerder heeft klager vier e-mailadressen opgegeven. 

Het oordeel van de Commissie

De Commissie vat de klacht op in die zin dat klager vindt dat adverteerder heeft gehandeld in strijd met de Code reclame via e-mail 2012 (hierna: Code e-mail).

In artikel 1.3 sub a Code e-mail is bepaald – samengevat – dat reclame via e-mail in beginsel is toegestaan als de geadresseerde daartoe vooraf toestemming heeft verleend dan wel het e-mailadres door de bestandseigenaar is verkregen in het kader van een verkoop aan of schenking door de geadresseerde en wordt gebruikt voor het aanbieden van eigen gelijksoortige producten of diensten en de geadresseerde geen gebruik heeft gemaakt van het recht van verzet. Klager heeft onweersproken gesteld dat hij diverse malen aan adverteerder heeft meegedeeld geen reclame van haar te willen ontvangen. Gelet hierop heeft adverteerder met het toezenden aan klager van reclame via e-mail gehandeld in strijd met artikel 1.3 sub a Code e-mail. Daarom wordt als volgt beslist.

De beslissing   

De Commissie acht toezending van de reclame in strijd met het bepaalde in artikel 1.3 onder a Code e-mail. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer in strijd met dit artikel te handelen.