De bestreden reclame-uiting

Het betreft een huis-aan-huis bezorgde brief, welke is gericht aan “de omwonenden van Kralingse Bos Festival 2023”, die bij klager in de brievenbus is gedeponeerd.

De klacht

Klager maakt, samengevat, bezwaar tegen het feit dat afzender een flyer in zijn brievenbus heeft gedeponeerd, die is voorzien van een NEE/NEE-sticker. Klager heeft hierover zijn beklag gedaan bij afzender. Afzender heeft hierop gereageerd en aangegeven dat zij verantwoordelijk is voor de uiting, maar dat de brief naar buurtbewoners is gestuurd met informatie over de opbouw van het festival. Daarbij heeft afzender op de achterkant een speciale korting aangeboden voor deze buurtbewoners, om zo voordeliger het festival te kunnen bezoeken. Afzender geeft aan klager aan dat geen sprake is van reclame. Volgens klager is wel sprake van reclame en hij heeft dit kenbaar gemaakt bij afzender, maar vervolgens is door afzender niet meer gereageerd op de vragen van klager. Klager heeft nu de klacht ingediend, in overeenstemming met artikel 6.1 van de Code Verspreiding Ongeadresseerd Reclamedrukwerk (Code VOR) en met inachtneming van de termijn.

Het oordeel van de voorzitter

1.  In de eerste plaats dient beoordeeld te worden of sprake is van reclame in de zin van de Nederlandse Reclame Code (hierna ook: NRC). De voorzitter beantwoordt deze vraag bevestigend. Krachtens artikel 1 NRC dient onder reclame te worden verstaan: iedere openbare en/of systematische directe dan wel indirecte aanprijzing van goederen, diensten en/of denkbeelden. Enerzijds staat in de uiting algemene, feitelijke informatie bedoeld om de omwonenden van het festival te informeren over onder andere de toegankelijkheid, verkeersmaatregelen, parkeerverboden, geluidsniveau en soundcheck. Op de achterkant van de uiting staat naar het oordeel van de voorzitter echter wel een aanprijzing van het festival, zo staat weergegeven welke artiesten optreden en wordt er een speciale ‘buurtkorting’ aangeboden voor omwonenden. Hierdoor bevat de uiting meer dan puur feitelijke informatie voor omwonenden en valt de uiting onder de definitie van reclame in de zin van artikel 1 NRC en in het bijzonder onder de definitie van ongeadresseerd reclamedrukwerk in de zin van artikel 1.1 sub d Code Verspreiding Ongeadresseerd Reclamedrukwerk (hierna ook: Code VOR).

2.  Als onweersproken is komen vast te staan dat het van afzender afkomstige drukwerk is gedeponeerd in de brievenbus van klager, die is voorzien van een NEE/NEE-sticker in de zin van de Code VOR. Het betreft, naar de voorzitter aanneemt een sticker als vermeld in bijlage 1 bij de Code VOR. Met deze sticker wordt kenbaar gemaakt dat de bewoner geen ongeadresseerd reclamedrukwerk wenst te ontvangen. Nu desondanks het bewuste drukwerk in de brievenbus van klager is gedeponeerd, is artikel 3.1 van de Code VOR overtreden. Ingevolge dit artikel dienen afzenders en verspreiders ieder voor zich en in gezamenlijk overleg alle maatregelen en voorzieningen te treffen die noodzakelijk zijn teneinde de respectering van de op bijlage 1 bij de Code VOR vermelde stickers te bereiken en voor de verdere uitvoering en naleving van de Code VOR.

3.  De voorzitter beslist als volgt.

De beslissing

Op grond van het voorgaande heeft afzender gehandeld in strijd met het bepaalde in artikel 3.1 Code VOR. De voorzitter beveelt afzender aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te verspreiden.