De bestreden reclame-uiting

Het betreft een paginagrote krantenadvertentie waarin staat (voor zover van belang voor de klacht):
“MAXIMA(LE) KORTINGEN

Tot € 400,-

KORTING OP ALLE E-BIKES”.

De klacht

Klager maakt, kort en zakelijk weergegeven, bezwaar tegen de uiting omdat daarin wel de korting wordt genoemd, maar niet is vermeld ten opzichte van welke prijs deze korting wordt berekend. Het is op die manier niet mogelijk om prijzen te vergelijken. Klager vindt de korting van € 400,- daarom een ‘lokkertje’. Op de website van adverteerder heeft klager ook geen prijzen gevonden. Wel kon hij via de website (als hij zijn naam, adres en telefoonnummer invulde) een brochure bestellen.

Het verweer

Het verweer wordt als volgt samengevat.

Er zijn verschillende manieren om de prijs van een fiets te weten te komen. Iedere consument kan hiervoor contact opnemen met Stella. Dit kan telefonisch, via e-mail, via een chatgesprek op de website, via Facebook en sinds kort ook via Whatsapp. Ook kan men een bezoek brengen aan een ‘testcenter’, aldus adverteerder.

Het oordeel van de Commissie

Klager vindt de genoemde korting van € 400,-  een ‘lokkertje’, omdat uit de uiting niet blijkt van welke prijs de korting ‘afgaat’, dan wel wat de prijs inclusief korting is. Adverteerder heeft hier tegenovergesteld dat men voor de prijs van de fietsen eenvoudig contact kan opnemen.

Voor zover klager bezwaar maakt tegen de uiting omdat hierin geen verkoopprijs wordt vermeld, gaat de Commissie hier aan voorbij, omdat het niet verplicht is om een prijs in de uiting op te nemen. Nu klager echter stelt dat de aangeboden korting van € 400 een ‘lokkertje’ is, had het op de weg van adverteerder gelegen om aannemelijk te maken dat de korting van € 400,- wel degelijk verleend wordt. Dit heeft adverteerder nagelaten.

Blijkens het voorgaande is sprake van het verstrekken van onduidelijke informatie ten aanzien van een specifiek prijsvoordeel als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder d NRC. Nu de gemiddelde consument er bovendien toe gebracht kan worden een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.

De beslissing

De Commissie acht de reclame-uiting in strijd met artikel 7 NRC. Zij beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.