De bestreden reclame-uitingen

Het betreft:

1)  een televisiecommercial waarin onder meer wordt gezegd: “Betaal altijd de laagste prijs.

(…) Daarom doen wij voor u de prijscheck. Één van de zekerheden van het vakantie garantie plan. Wij checken alle prijzen van alle reisorganisaties en u betaalt de laagste prijs.”, en

2)  de website www-d-reizen.nl, waarop onder meer staat: “Dezelfde reis voor de laagste prijs” en “Gegarandeerd de laagste prijs”. In verband met deze mededelingen staat op de website dat adverteerder altijd de “Prijs­check” doet. Voorts staat op de website het vol­gen­de voor­behoud: “De vluchtprijzen zijn gebaseerd op de laagst beschikbare boekings­klas­se. Indien deze boekingsklasse niet meer beschikbaar is, kunnen wij tegen een meerprijs een hogere boekingsklasse voor u reserveren. In dat geval nemen wij vooraf contact met u op.”

De klacht

Adverteerder wekt de indruk dat men via hem de goedkoopste reis kan boeken. Adverteer­der geeft niet alleen de garantie dat dit het geval is, maar neemt blijkens de reclame-uitingen ook vrij­willig de plicht op zich om klanten het goedkoopste alter­na­tief te bieden. Indien klager de door hem gekozen reis naar Hotel Iberostar Playa Alameda in Varadero (Cuba) met ver­trekdatum 25 augustus 2009 bij adverteerder had geboekt, had hij echter € 118,50 meer die­nen te betalen dan bij zijn eigen reisbureau of bij Neckermann. Dat is het gevolg van het feit dat de goedkoopste boekingsklasse niet meer bij adverteerder be­schik­baar is. Bij Necker­mann kan nog wel in de goedkoopste klasse worden geboekt. Vol­gens het callcenter van Neckermann waren er op 17 februari 2009 nog voldoende voor­deel­stoelen beschikbaar die ook door adverteerder konden worden geboekt. Adverteerder maakt derhalve zijn beloften niet waar. De reclame-uitingen zijn daardoor mis­leidend en in strijd met artikel 3.1 van de Reclamecode Reisaanbiedingen. Het beschik­baarheidsvoorbehoud op de website is moge­lijk in strijd met de geest van deze code, omdat adverteer­der door het voorbehoud in staat is niet beschikbare prijzen toch als beschikbaar te adver­teren. Klager vordert dat adverteerder wordt verboden de slogan “dezelfde reis voor de laagste prijs” te voeren.

Het verweer

Uit onderzoek naar de informatie die aan klager is verstrekt, is adverteerder gebleken dat de communicatie met de reisadviseuse van adverteerder niet correct is verlopen. Adverteerder neemt contact op met klager om deze kwestie correct en naar tevredenheid af te wikkelen.

De repliek

De betrokken reisadviseuse heeft juiste informatie verstrekt over de prijs. Adverteerder is niet de goedkoopste. Uit verder onderzoek van klager is gebleken dat adverteerder ook in andere gevallen niet de laagste prijs biedt. Het verschil kan oplopen tot € 542,50.

De dupliek

Adverteerder biedt als onafhankelijke retailer via vakantiewinkels en online (bijna) alle reizen aan van de bij de ANVR aangesloten reisorganisaties. Adverteerder toont het aanbod op basis van zijn eigen backoffice systeem waarin alle content (beschrijvingen en reizen) gela­den is door middel van een automatische koppeling met de backoffice systemen van de reis­organisaties. Het backoffice systeem van adverteerder toont automatisch de laagste prijs van de geselecteerde accommodatie en doet dit op basis van beschikbaarheid. Adverteerder noemt dit de prijscheck. Door de afhankelijkheid van de technische mogelijkheden komt het helaas voor dat er content met vertraging in het backoffice systeem van adverteerder wordt geladen. Hierdoor kunnen er verschillen ontstaan met andere backoffice systemen en/of websites die daaraan gekoppeld zijn. Adverteerder heeft met de reisorganisaties de afspraak gemaakt dat hij tenminste reizen kan aanbieden voor dezelfde prijs als wanneer de consu­ment rechtstreeks boekt. Prijsverschillen kunnen echter ontstaan door:

•    additionele kosten, zoals administratiekosten, reserveringskosten en verzekeringspremie;

•    producten met een zeer beperkte voorraad of “houdbaarheid”;

•    exclusieve kortingen in gesloten kanalen (zoals personeelskorting en korting voor credit­cardhouders).

Het bovenstaande verklaart voor een groot deel de door klager geconstateerde prijsver­schillen. Het prijsverschil ad € 542,50 is overigens niet correct, omdat een 17-daagse reis met een 10-daagse reis wordt vergeleken.

Het oordeel van de Commissie

a)  Vooropgesteld wordt dat adverteerder in zijn reclame-uitingen uitdrukkelijk en zonder voor­behoud stelt dat men bij hem voor de “laagste prijs” reizen kan boeken. Op de website geeft adverteerder een laagste prijs garantie en zegt hij in verband daarmee een prijscheck te doen. De Commissie overweegt naar aanleiding hiervan dat het gebruik van superlatieven alleen is toegestaan, indien adverteerder de juistheid daarvan aantoont. Het gaat immers om een objectieve claim die een wezenlijk aspect van de dienst betreft. De Commissie ver­wijst naar de Algemene aanbevelingen sub e van de Nederlandse Reclame Code (NRC).

b)  Klager heeft onweersproken gesteld dat de door adverteerder berekende prijzen niet in alle gevallen de meest voordelige zijn. Adverteerder noemt een aantal oorzaken die deels van technische aard zijn en deels samenhangen met de berekening van de prijs. Die oor­za­ken nemen evenwel niet weg dat adverteerder niet altijd de laagste prijs rekent. Adver­teer­der verschaft daardoor onjuiste informatie over het bestaan van een specifiek prijsvoor­deel als bedoeld onder d van artikel 8.2 NRC. De Commissie is van oordeel dat de gemiddelde con­su­ment hierdoor ertoe gebracht kan worden een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen. Om die reden zijn de mededelingen die erop neerkomen dat ad­ver­teerder de goedkoopste is, misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC. De hier bedoelde mededelingen zijn echter niet in strijd met artikel 3.1 van de Recla­me­code Reisaanbiedingen. Het feit dat de door adverteerder berekende prijs niet altijd de goed­koop­ste is, brengt immers nog niet mee dat sprake is van onjuiste of onduidelijke prijzen. Het voor­gaande kan er overigens niet toe leiden dat adverteerder wordt verboden de slogan “dezelfde reis voor de laagste prijs” te voeren, nu de Commissie niet bevoegd is tot het ne­men van een der­gelijke beslis­sing. Wel zal de volgende aanbeveling worden gedaan.

c)  Klager maakt voorts bezwaar tegen het beschikbaarheidsvoorbehoud op de website van ad­verteerder. Klager stelt dat adverteerder daardoor in staat is niet beschikbare prijzen toch als beschikbaar te adverteren, hetgeen volgens klager in strijd is met de Reclamecode Reis­aanbiedingen. De Commissie overweegt naar aanleiding van deze stelling als volgt. Een ad­verteerder mag in reclame-uitingen voor reisaanbiedingen een voorbehoud als het onder­ha­vige opnemen. Een dergelijk voorbehoud impliceert niet dat de betrokken reclame-uiting on­juist c.q. in strijd met de Reclamecode Reisaanbiedingen is. Deze klacht treft derhalve geen doel.

De beslissing

Op grond van het voorgaande acht de Commissie de mededelingen die erop neerkomen dat ad­ver­teerder de goedkoopste is in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC.

De Commissie beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

De Commissie wijst de klacht voor het overige af.