De klacht

Klaagster heeft ongewenst een flyer in haar brievenbus ontvangen van HardlopenUtrecht.nl (onderdeel van Stichting We Run The City), ondanks dat deze is voorzien van een nee / nee-sticker. Dit gebeurt elk kwartaal opnieuw en klaagster heeft hier al vijf keer een melding van gemaakt bij afzender. De reactie van afzender is steeds dat ze het gaat opnemen met de verspreider, maar toch blijft klaagster de flyer iedere paar maanden opnieuw ontvangen.  

Het verweer

Afzender voert aan dat zij alles doet wat redelijkerwijs van haar verlangd kan worden om de wil van houders van nee / nee-stickers te respecteren. Afzender heeft interne extra-check-systemen waarin adressen van klagers worden verwerkt. Blijkens het geringe aantal klachten lukt het aardig om te voorkomen dat mensen die zich bij afzender melden nogmaals de ongewenste flyer ontvangen. Ongewenste bezorging valt echter nooit voor 100% uit te sluiten, onder andere doordat ook iemand anders dan de verspreider de flyer kan posten, aldus afzender.

Het oordeel van de Commissie

1. Klaagster heeft onweersproken gesteld dat de van afzender afkomstige flyer is gedeponeerd in haar brievenbus, die is voorzien van een nee / nee-sticker. De Commissie neemt aan dat dit een sticker als bedoeld in bijlage 1 bij de Code Verspreiding Ongeadresseerd Reclamedrukwerk (Code VOR) betreft. Door het deponeren van de flyer in een brievenbus met een nee / nee-sticker heeft afzender gehandeld in strijd met artikel 3.1 Code VOR. Ingevolge dit artikel dienen afzenders en verspreiders ieder voor zich en in gezamenlijk overleg alle maatregelen en voorzieningen te treffen die noodzakelijk zijn teneinde de respectering van de op bijlage 1 bij de Code VOR vermelde (nee / nee en ja / nee) stickers te bereiken en voor de verdere uitvoering en naleving van de Code VOR. Door het aanbrengen van een nee / nee-sticker wordt kenbaar gemaakt dat de bewoner geen ongeadresseerd reclamedrukwerk wenst te ontvangen, ongeacht de aard en de inhoud daarvan. Afzender dient te beseffen dat het bezorgen van de flyer indruist tegen de wil die de bewoner door middel van het aanbrengen van de sticker uitdrukkelijk heeft geuit.

2. Afzender voert aan dat zij alles doet wat redelijkerwijs van haar verlangd kan worden om de wil van houders van nee / nee-stickers te respecteren, meer in het bijzonder door middel van interne extra-check-systemen waarin adressen van klagers worden verwerkt, maar dat ongewenste bezorging niet geheel valt uit te sluiten, bijvoorbeeld omdat iemand anders dan de verspreider een flyer kan posten. Dit verweer maakt bovenstaand oordeel niet anders. Het gaat blijkens hetgeen onder 1. is vermeld niet om een te leveren inspanning, maar om een te bereiken resultaat dat overeenstemt met de wil van de bewoner. Bij het verspreiden van flyers zal daarom per brievenbus op een eventuele sticker moeten worden gelet en verder heeft de Commissie in dit geval geen aanwijzingen dat de door klaagster ontvangen flyer door een derde in haar brievenbus is gedeponeerd. Dat de flyer bij klaagster is bezorgd, ondanks dat haar brievenbus is voorzien van een nee / nee-sticker om aan te geven dat zij geen ongeadresseerd reclamedrukwerk wenst te ontvangen, valt onder de verantwoordelijkheid van afzender, die de flyer heeft verspreid of heeft laten verspreiden.

3. Op grond van het voorgaande komt de Commissie tot het oordeel dat afzender in strijd met artikel 3.1 Code VOR heeft gehandeld. De (voorzitter van de) Commissie heeft Stichting We Run The City naar aanleiding van soortgelijke klachten reeds meerdere malen aanbevolen om niet meer op een dergelijke wijze reclame te (doen) verspreiden. De Commissie wijst bijvoorbeeld op de beslissingen in de dossiers 2018/00080, 2021/00048 en 2022/00045. In het laatstgenoemde dossier is adverteerder als non-compliant geregistreerd, zoals te vinden in de ‘Non-Compliant’-lijst, gepubliceerd op de website van de Stichting Reclame Code. In het voortzetten van deze manier van het (doen) verspreiden van reclame door afzender ziet de Commissie aanleiding de onderhavige uitspraak als “Alert” te laten verspreiden, waardoor deze onder de aandacht zal worden gebracht van een breed publiek. Deze bevoegdheid van de Commissie is neergelegd in artikel 34 van het Reglement betreffende de werkwijze van de Reclame Code Commissie en het College van Beroep.

De beslissing

Afzender heeft gehandeld in strijd met het bepaalde in artikel 3.1 Code VOR. De Commissie beveelt afzender aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te (doen) verspreiden en zal deze beslissing als Alert laten verspreiden.