De bestreden reclame-uiting
Het betreft de website www.conrad.nl voor zover daarop een “DNT IPdio Tune internet-/FM-radio Titan” wordt aangeboden, waarbij onder de prijs een kader staat met daarin aangevinkt de optie “24 maanden wettelijke garantie”. Hieronder staat de niet-aangevinkte optie “48 maanden garantie € 13,00“.
De klacht
Klager stelt, kort samengevat, dat adverteerder door keuze te bieden tussen 24 maanden wettelijke garantie of een garantie van 48 maanden de wettelijke garantie beperkt. De koper mag verwachten dat het product beschikt over de eigenschappen die nodig zijn voor normaal gebruik. Krachtens de richtlijnconforme uitleg van artikel 7:21 lid 4 BW dient het product dezelfde kwaliteit en prestaties te leveren als soortgelijke producten. Volgens klager is in het onderhavige geval de wettelijke garantie langer dan 48 maanden. Op grond van het voorgaande is volgens klager sprake van een oneerlijke en misleidende handelspraktijk. Klager had de klacht overigens niet ingediend indien adverteerder had geadverteerd zonder de term “wettelijke” te gebruiken.
Het verweer
Adverteerder voert aan dat zij alle relevante en van toepassing zijnde wettelijke bepalingen in acht neemt. Dit geldt ook voor wettelijke bepalingen met betrekking tot garantie. Om verwarring bij (potentiele) klanten te voorkomen, heeft adverteerder besloten uitsluitend nog te spreken over “24 maanden garantie” in plaats van “24 maanden wettelijke garantie”.
De reactie van klager
Klager heeft bij e-mail van 5 juli 2014 meegedeeld dat hij zich kan vinden in hetgeen adverteerder bij verweer heeft aangevoerd. Bij e-mail van 6 juli 2014 heeft klager echter meegedeeld dat hij de klacht handhaaft, omdat adverteerder de website niet heeft aangepast.
Het oordeel van de voorzitter
1) De voorzitter stelt voorop dat de Nederlandse wet geen bepaling bevat die ten aanzien van een product als het onderhavige (een elektronisch artikel) nauwkeurig afbakent tot welk moment de koper een beroep kan doen op een gebrek aan de gekochte zaak (non-conformiteit). Wel geldt in dat verband een minimumtermijn gedurende welke de koper kan verlangen dat de zaak in overeenstemming met de koopovereenkomst wordt gebracht of gedurende welke hij een beroep kan doen op de andere rechten die de wet hem toekent in artikel 7:21 BW en 7:22 BW. Deze minimumtermijn bedraagt, naar volgt uit Richtlijn 1999/44/EG, twee jaar en wordt in de uiting blijkbaar bedoeld met de omschrijving “24 maanden wettelijke garantie”. Of de koper na het verstrijken van de minimumtermijn van 24 maanden nog een beroep op non-conformiteit zal kunnen doen, hangt af van de omstandigheden van het geval.
2) Nu blijkens het voorgaande sprake is van een minimumtermijn en het om die reden niet is uitgesloten dat de koper ook na het verstrijken van 24 maanden na de aankoop een beroep kan doen op de hiervoor bedoelde rechten, acht de voorzitter het onjuist in de uiting te spreken over een “wettelijke” garantietermijn die exact 24 maanden bedraagt. Hierdoor zal de gemiddelde consument in verwarring kunnen worden gebracht en kunnen menen dat hij na het verstrijken van deze termijn geen rechten kan inroepen jegens adverteerder (verkoper) indien de zaak een gebrek blijkt te hebben. Uitgaande hiervan zal de gemiddelde consument kunnen menen dat hij er verstandig aan doet de optie “48 maanden garantie € 13,00” aan te vinken zodat hij ook na exact 24 maanden nog garantie heeft. Gelet hierop acht de Commissie de uiting voor de gemiddelde consument onduidelijk ten aanzien van de wettelijke rechten als bedoeld in artikel 8.2 aanhef en onder g van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Nu de gemiddelde consument er bovendien toe kan worden gebracht een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen (het aanvinken van de optie “48 maanden garantie”), is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.
3) Klager heeft onvoldoende onderbouwd dat het product bij normaal gebruik gedurende 48 maanden nooit gebreken zal vertonen. Voorts kan niet worden uitgesloten dat de koper die gebruik maakt van de optie “48 maanden garantie” in bepaalde gevallen bij gebreken na de minimumtermijn van 24 maanden verdergaande bescherming heeft dan volgt uit de wettelijke non-conformiteit regeling. Het aanbieden van de optie “48 maanden garantie” kan op basis van de thans aanwezige gegevens derhalve niet afzonderlijk tot het oordeel leiden dat sprake is van misleidende reclame. In zoverre treft de klacht geen doel.
De beslissing van de voorzitter
Op grond van hetgeen onder 1) en 2) is overwogen, acht de voorzitter de reclame-uiting in strijd met het bepaalde in artikel 7 NRC. De voorzitter beveelt adverteerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.
De voorzitter wijst voor het overige de klacht af.
Beslissing van de Commissie op het bezwaar tegen de gedeeltelijke afwijzing:
Het bezwaar tegen de beslissing van de voorzitter
Klagers bezwaar richt zich tegen onderdeel 3 van het oordeel van de voorzitter en stelt dat de door adverteerder tegen betaling aangeboden garantie van 48 maanden alleen dan niet mis-leidend is, indien daarbij iets extra’s wordt geboden boven op de wettelijke garantie. Gelet op artikel 12 lid 3 van de algemene voorwaarden die adverteerder hanteert, worden volgens kla-ger extra verbintenissen beloofd zonder dat door adverteerder duidelijk wordt gemaakt waar-uit deze bestaan.
Reactie van adverteerder op het bezwaar
Adverteerder heeft gemotiveerd verweer gevoerd. Op dit verweer wordt, voor zover relevant voor de beslissing, ingegaan in het oordeel van de Commissie.
Mondelinge behandeling
Klager licht toe uit onderdeel 3 van het oordeel van de voorzitter te begrijpen dat hij dit onder-deel onvoldoende heeft onderbouwd. Om die reden heeft hij gebruik gemaakt van de moge-lijkheid bezwaar te maken. Hij herhaalt bovengenoemd schriftelijk bezwaar en benadrukt dat adverteerder niets extra’s biedt indien de consument 48 maanden garantie koopt.
Het oordeel van de Commissie
De Commissie beperkt zich tot onderdeel 3 van het oordeel van de voorzitter, nu het bezwaar zich uitsluitend tegen dat onderdeel richt. Het betreft het gedeelte van de uiting waarin tegen betaling voor de optie “48 maanden garantie” kan worden gekozen. Klager stelt dat de con-sument reeds wettelijk aanspraak kan maken op een dergelijke garantie, zodat de verlenging geen ‘extra verbintenissen’ biedt. De Commissie neemt aan dat klager hiermee bedoelt dat de extra garantie de consument geen voordeel biedt.
Klager verwijst in verband met het voorgaande naar de Algemene Voorwaarden Thuiswinkel. Deze voorwaarden zijn kennelijk van toepassing op overeenkomsten met adverteerder en bevatten in artikel 12 lid 3 de invulling van het begrip “extra garantie” waar het in deze zaak om gaat. In deze bepaling staat dat de extra garantie rechten geeft die verder gaan dan waar-toe adverteerder wettelijk verplicht is in het geval hij is tekortgeschoten in de nakoming van zijn deel van de overeenkomst. De Commissie begrijpt dat deze bepaling in het onderhavige geval zo moet worden uitgelegd dat de consument die voor de optie 48 maanden garantie kiest gedurende die periode recht heeft op garantie, ook in de gevallen waarin de wettelijke non-conformiteit regeling (de “wettelijke garantie”) niet meer van toepassing is doordat het gebrek zich voordoet na het verstrijken van de daarvoor geldende termijn. In feite betreft het derhalve een verlenging van de garantieperiode. De gemiddelde consument zal de optie van 48 maanden garantie ook zo opvatten dat het hier in feite gaat om een verlengde wettelijke garantie. Dit is in overeenstemming met de bedoeling van adverteerder. Daarmee is duidelijk wat de extra garantie van 48 maanden inhoudt.
De termijn van de wettelijke garantie bedraagt, zoals de voorzitter terecht heeft overwogen, minimaal twee jaar. Door de verlenging tot 48 maanden verzekert de consument zich ervan dat hij in ieder geval gedurende vier jaar een beroep op die garantie kan doen. Adverteerder heeft toegelicht dat de consument bij een beroep op de extra garantie direct een nieuw exemplaar van het artikel krijgt toegestuurd of, indien mogelijk, het artikel wordt gerepareerd. Adverteerder heeft aldus voldoende aannemelijk gemaakt dat de extra garantie aan de koper die van die optie gebruik maakt een voordeel kan bieden. Dit geldt met name in de situatie dat het apparaat een mankement vertoont nadat de wettelijke garantie is geëindigd maar nog wel een beroep kan worden gedaan op de extra garantie. Nu geen aanleiding bestaat om te ver-onderstellen dat het aangeprezen product nooit een mankement zal vertonen binnen 48 maanden – dat zulks het geval zou zijn, heeft klager ook in het kader van zijn bezwaar onvol-doende onderbouwd -, kan niet worden gezegd dat het aanbieden van de extra garantie per definitie zinloos is voor de consument. De Commissie onderschrijft daarom het oordeel van de voorzitter dat het aanbieden van de optie “48 maanden garantie” niet tot het oordeel leidt dat sprake is van misleidende reclame.
Vaststaat dat in de uiting een onjuiste link was opgenomen met betrekking tot de optie van de 48 maanden garantie. De Commissie constateert dat adverteerder deze link zal aanpassen. Nu dit evenwel geen onderdeel van de oorspronkelijke klacht was, laat de Commissie deze kwestie verder buiten beschouwing.
Gelet op het voorgaande wordt als volgt beslist.
De beslissing
De Commissie bevestigt de beslissing van de voorzitter.