De bestreden uitingen

Het betreft:

1.

Een aan klager geadresseerde brief van 17 mei 2013 met als onderwerp:

“Nieuw: draadloos internet in uw woonplaats” en als bijlage een folder waarin onder meer staat:

“Wifispots.

(…)

“Onbeperkt draadloos internet op zo’n één miljoen locaties”.

2.

Een aan klager gerichte e-mail van 28 mei 2013, 6:26 uur met als onderwerp:

“Samen Wi-Fi met WifiSpots van Ziggo”.

De klacht

In beide uitingen wordt een nieuw product, namelijk WifiSpots aangeprezen. Daarnaast wordt vermeld dat “deze dienst” van klager “wordt afgenomen”. Ziggo had ook kunnen besluiten om deze dienst niet van klager af te nemen en om klager niet over dit product te informeren.

Aangezien er geen sprake is van een “zakelijke infomail” worden “de code geadresseerde reclame” en “de code e-mail” overtreden.

De beslissing van de voorzitter

De voorzitter heeft de klacht niet in behandeling genomen, omdat deze, naar zijn oor¬deel de Commissie geen aanleiding zal geven tot het doen van een aanbeveling. Hij heeft daartoe -samengevat- het volgende overwogen.

In de bewuste uitingen verstrekt Ziggo informatie in verband met een wijziging van het abonnement. Deze wijziging houdt een uitbreiding in van de diensten die Ziggo aanbiedt en waarover men als abonnee voortaan kosteloos kan beschikken. Blijkens correspon¬dentie die met Ziggo is gevoerd naar aanleiding van eerdere klachten, vallen beide uitingen volgens Ziggo onder haar wettelijke informatieplicht als bedoeld in artikel 7.2 van de Telecommunicatiewet.

De voorzitter onderschrijft het standpunt van Ziggo dat in de uitingen sprake is van zuiver feitelijke informatieverstrekking. Er worden immers geen diensten aangeprezen waarop men zich afzonderlijk kan abonneren. De uitingen houden uitsluitend informatie in over de mogelijkheid om als abonnee voortaan van “WifiSpots” gebruik te maken en de voordelen van deze uitbreiding respectievelijk hoe men zich hiervoor kan afmelden. Van reclame in de zin van artikel 1 van de Nederlandse Reclame Code (NRC) is geen sprake.

Het bezwaar tegen terzijdelegging

Dit kan als volgt worden samengevat.

In de NRC staat niet dat een dienst die niets kost niet onder “de regeling” valt.

Daarnaast is er sprake van een commercieel belang bij Ziggo. Door een bredere dekking kan zij haar product aan meer mensen verkopen (WifiSpots) en de concurrentie aangaan met 3g/4g leveranciers. Dit maakt haar product aantrekkelijker voor nieuwe abonnees.

Voorts gaat het niet om een wijziging van de dienst, maar om een optie, die aan of uit kan, en derhalve om een extra dienst. In ruil voor deze dienst krijgt Ziggo onderdak voor een locatie, die wordt gebruikt voor andere Ziggo abonnees.

Het verweer

Ziggo kan zich vinden in de beslissing van de voorzitter.

WifiSpots is een wijziging van de (voorwaarden van de) internetdienst van Ziggo. Alle klanten kunnen vanaf de wijzigingsdatum gebruik maken van WifiSpots, een Wifinetwerk dat wordt gevormd door alle Ziggo internetmodems.

Op grond van artikel 7.2 van de Telecommunicatiewet is Ziggo verplicht alle wijzigingen in voorwaarden aan haar klanten te communiceren. Het begrip ‘voorwaarden’ moet ruim worden opgevat; daaronder vallen bijvoorbeeld het toevoegen van een zender aan het tv-pakket en de onderhavige wijziging.

Het oordeel van de Commissie

De Commissie vat de klacht op in die zin dat klager vindt dat hij in strijd met de Code Brievenbusreclame, Huissampling en Direct Response Advertising (CBR) respectievelijk de Code Reclame via e-mail 2012 reclame heeft ontvangen.

Gelet op het voorgaande dient eerst de vraag te worden beantwoord of de bestreden uitingen moeten worden aangemerkt als reclame in de zin van artikel 1 NRC.

De Commissie beantwoordt die vraag, evenals de voorzitter, in negatieve zin. Naar haar oordeel bevat elk van beide uitingen informatie over een wijziging binnen een door klager reeds van verweerder (Ziggo) afgenomen product, namelijk een internetabonnement en houden de uitingen verband met de uitvoering van de desbetreffende overeenkomst. Van een aanprijzing van goederen, diensten of denkbeelden, dan wel het vragen van diensten is geen sprake.

Dat het bewuste internetabonnement van verweerder door de onderhavige wijziging mogelijk aantrekkelijker wordt voor nieuwe abonnees, leidt niet tot een ander oordeel.

Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.

De beslissing

De Commissie bevestigt de beslissing van de voorzitter en wijst de klacht af.