De bestreden reclame-uiting

Het betreft een aanprijzing op de (mobiele) website van adverteerder, waarin staat:
“ZAKELIJK

€ 9,99/maand

[…]

“Iemand anders (bv. een
werknemer of accountant)
eenvoudig toegang geven tot je
account.

Inbegrepen”.

De klacht

De klacht wordt als volgt samengevat.

Klaagster heeft een rekening geopend bij bunq. Toen zij gebruik wilde maken van de functie die het mogelijk maakt dat werknemers toegang tot de rekening kunnen krijgen, bleek dat voor elke werknemer die inzicht wil hebben in de bankrekening een extra betaald premium account moet worden afgesloten. De werknemers moeten namelijk zelf een betaald account en een eigen bunq-bankrekening hebben om toegang te krijgen. Dit kost € 8,- per maand voor een werknemer of € 20,- per maand voor een zogenoemd “bunq-pack” en 3 premium accounts. Klaagster vindt het misleidend dat dit nergens wordt vermeld.

Zij is juist voor deze functie overgestapt naar bunq. Bij andere banken is deze functie (ook) gratis, maar veel ingewikkelder te regelen.
 

Het verweer

Het verweer wordt als volgt samengevat.

Adverteerder benadrukt dat het gebruikelijk is om bij zakelijk bankieren te betalen voor allerhande diensten. Adverteerder verwijst in dit verband (door middel van hyperlinks) naar de websites van ABN-AMRO en de Rabobank. Het is dus niet zo dat, zoals klaagster beweert, deze feature bij andere banken gratis is, aldus bunq.

Bunq heeft in haar reclame slechts willen aangeven dat het gebruik van deze feature gratis is, ongeacht of een zakelijke klant nu aan één persoon toegang verleent of aan 100 verschillende personen. De klant hoeft (dus) niet per verleende toegang te betalen. Klaagster heeft de tekst op de website verkeerd geïnterpreteerd en is er ten onrechte vanuit gegaan dat alle accounts voor personen die toegang wilden krijgen ook waren inbegrepen. Deze uitleg ligt niet voor de hand en strookt ook niet met hoe andere klanten dit interpreteren.

In de voorwaarden staat: “Met de Connect-feature kun je eenvoudig een andere bunq gebruiker toegang geven (machtigen) tot één of meer van je rekeningen.”

Naar aanleiding van eerder contact met klaagster heeft bunq de betreffende tekst op haar website aangepast. Die luidt nu:  “geef een andere bunq Premium of Business gebruiker gemakkelijk toegang tot je account.  inbegrepen”.

De mondelinge behandeling

Klaagster heeft ter zitting op het verweer van adverteerder gereageerd.

Klaagster vindt de aangepaste tekst op de website van bunq nu wel duidelijk, maar vindt dat de voorwaarden nog steeds duidelijker kunnen. Zij weerspreekt dat de service bij andere banken (wel) geld kost, zoals bunq in haar verweer stelt. Het kostenoverzicht op de website van de Rabobank, waarnaar bunq door middel van een hyperlink heeft verwezen, laat volgens klaagster juist zien dat deze bank de service gratis aanbiedt, zij het op een ingewikkelder, “bureaucratischer” manier. Omdat het aanbod van bunq juist een gratis én eenvoudige service suggereerde, heeft zij gekozen voor bunq.

Voor wat betreft het verweer dat andere klanten de uiting kennelijk anders dan klaagster interpreteren, merkt zij op dat er op internetfora (klaagster heeft ter zitting verschillende fora genoemd) wel degelijk door anderen wordt geklaagd over de onduidelijkheid bij deze specifieke service van bunq.   

Het oordeel van de Commissie

In de uiting staat: “Iemand anders (bv. een werknemer of accountant) eenvoudig toegang geven tot je account. Inbegrepen”. De gemiddelde consument zal op basis van deze tekst verwachten dat men met het zakelijke abonnement (van € 9,99) zonder beperkingen, zoals extra kosten, “iemand anders” toegang kan verlenen tot de rekening. In werkelijkheid is de service kennelijk alleen kosteloos indien de persoon (bijvoorbeeld een werknemer) die toegang tot de rekening mag krijgen zelf reeds een bunq account heeft. Is dat niet het geval, dan moet eerst tegen betaling een bunq account voor deze persoon worden aangemaakt, voordat hij of zij toegang tot

de rekening kan krijgen. Dat, als niet aan die voorwaarde is voldaan, extra kosten in rekening wordt gebracht bovenop het bedrag van € 9,99 (ongeacht voor wiens rekening deze zullen zijn), zal de gemiddelde consument op basis van de uiting niet verwachten. Dit is essentiële informatie, die in de uiting niet had mogen ontbreken.

Het feit dat in de voorwaarden wel staat dat met de ‘Connect-feature’ eenvoudig aan een andere bunq gebruiker toegang kan worden verleend tot de rekening, maakt dit niet anders. Nog afgezien van de vraag of deze tekst voldoende duidelijk maakt dat voor personen die geen bunq account hebben, zal moeten worden bijbetaald voor de dienst, is het opnemen van een dergelijke beperking van het aanbod in de voorwaarden te laat. Men kan reeds op basis van de uiting besluiten om door te klikken op een website, hetgeen al als een besluit over een transactie wordt beschouwd.  

Blijkens het voorgaande is sprake van een te laat verstrekken van essentiële informatie als bedoeld in artikel 8.3 aanhef en onder c van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Nu de gemiddelde consument er bovendien toe kan worden gebracht een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet had genomen, is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

Omdat  Bunq de tekst inmiddels heeft veranderd in “geef een andere bunq Premium of Business gebruiker gemakkelijk toegang tot je account. inbegrepen”, acht de Commissie het niet nodig een aanbeveling te doen om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.

De beslissing

De Commissie acht de reclame-uiting in strijd met artikel 7 NRC.