De bestreden uiting

Het betreft een banneradvertentie op www.telegraaf.nl, met de volgende tekst:

“250 gratis visitekaartjes

Ontwerp gemakkelijk uw visitekaartjes.

Ontvang 250 visitekaartjes gratis! Begin nu.”

De klacht

Om de kaartjes daadwerkelijk te ontvangen, moet men minimaal € 5,25 verwerkingskosten en portokosten betalen.

Het verweer

De Commissie vat het standpunt van adverteerder als volgt samen.

De gemiddelde (internet)consument is ervan op de hoogte dat een banneradvertentie een doorverwijzing is naar een website waar men meer informatie over de aanbieding kan vinden. Voorts laat een banner weinig ruimte toe voor overige informatie. Tijdens het bestelproces op de website wordt men verschillende malen geïnformeerd over eventuele additionele kosten. Ook staat er een link onderaan de webpagina’s met als onderwerp: “Details over gratis aanbiedingen”. Indien wordt gekozen voor één van de standaardontwerpen zijn de verwerkingskosten nihil. De verzendkosten zijn inderdaad niet inbegrepen.

De repliek – en dupliek

Klager en adverteerder blijven bij hun standpunt en lichten dit nader toe.

Het oordeel van de Commissie

De Commissie acht het uit de tekst in de banner, met name de tekst “Begin nu”, voldoende duidelijk dat men, door te klikken op de banner, wordt doorverwezen naar een website waar men de genoemde ‘250 gratis visitekaartjes’ kan bestellen.

Klagers bezwaar is gericht tegen het feit dat bij de ‘gratis’ visitekaartjes verzend- en verwerkingskosten worden berekend

Op grond van artikel 8.5 in combinatie met bijlage 1 sub 19 van de Nederlandse Reclame Code (NRC) is reclame, waarin een product als “gratis”, “voor niets”, “kosteloos” en dergelijke wordt omschreven,  als de consument iets anders moet betalen dan de onvermijdelijke kosten om in te gaan op het aanbod en het product af te halen dan wel dit te laten bezorgen, onder alle omstandigheden misleidend. Derhalve hoeven een uiting waarin het product als “gratis” wordt omschreven, de verzendkosten niet te worden genoemd. Niet is gesteld of gebleken dat de te betalen verzendkosten afwijken van de werkelijke verzendkosten. Met betrekking tot de ‘verwerkingskosten’ is gebleken dat deze uitsluitend worden berekend als men visitekaartjes bestelt die van de standaard afwijken.

Gelet op het voorgaande acht de Commissie klagers bezwaar ongegrond.

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.