Het College van Beroep [1 december 2016]

De grieven

Appellant licht de wijze van reclame maken door Tweakers als volgt toe. Tweakers biedt op de webpagina https://secure.tweakers.net/aboshop diverse abonnementen aan. Deze pagina wordt hierna aangeduid als uiting 1. Indien men op een link voor een bepaald abonnement klikt, komt men uit op de webpagina https://secure.tweakers.net/aboshop/ details/?aboTermld=20. Deze pagina wordt hierna aangeduid als uiting 2. Uiting 2 is een uitnodiging tot aankoop omdat hierin een bestelmechanisme is opgenomen en de uiting via internet wordt verspreid. Volgens appellant kan een consument uiting 2 onder ogen krijgen zonder eerst uiting 1 te hebben gezien.

Met inachtneming van het voorgaande worden de grieven als volgt samengevat.

Grief 1
De Commissie heeft ten onrechte overwogen dat uiting 2 niet in strijd is met artikel 8.4 aanhef en onder p van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Appellant verwijst in dit verband naar hoofdstuk 5.2.1 van de Leidraad betreffende Richtlijn 2011/ 83/EU van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2011 betreffende consumentenrechten. Hierbij gaat het in het bijzonder om de uitleg van artikel 8 lid 2 van Richtlijn 2011/83/EU. Het doel van die bepaling is volgens de Leidraad om controle goed mogelijk te maken. Daarom schrijft Richtlijn 2011/83/EU volgens de Leidraad voor dat de gegevens dienen te worden vermeld op de pagina waar de consument om bevestiging van de bestelling wordt gevraagd. Dat uiting 1 vóór uiting 2 komt, maakt niet dat de consument uiting 2 niet hoeft te verlaten als hij de bestelling wil controleren. De informatie wordt dan niet onmiddellijk weergegeven voordat de consument zijn bestelling plaatst. Van Tweakers mag worden verlangd dat zij ook in uiting 2 vermeldt dat de duur van het abonnement 12 maanden is.

Grief 2
De Commissie heeft ten onrechte overwogen dat de consument uiting 2 zal zien nadat men uiting 1 heeft gezien. Appellant legt bij het beroepschrift een bijlage over, te weten een forumbericht, waarin iemand de link naar uiting 2 heeft geplaatst en uitlegt wat niet in de link klopt en hoe deze zou moeten luiden. Onder de doelgroep van Tweakers zitten veel technisch vaardige gebruikers die in staat zijn om overeenkomstig dit bericht in de internet-adresbalk het woord ‘tino’ te vervangen door ‘net’. Tweakers kan dit eenvoudig voorkomen door “twee regels code” en van haar kan in alle redelijkheid worden verlangd dat zij dat ook doet.

Het antwoord in appel

De grieven zijn gemotiveerd weersproken.

De mondelinge behandeling

Appellant licht het beroep toe en handhaaft zijn standpunt.
De aan de zijde van Tweakers verschenen personen verschaffen vervolgens inlichtingen over de dienstverlening van Tweakers, de soorten abonnementen en haar verdienmodel. Volgens Tweakers is het onmogelijk om uiting 2 direct te bereiken.

Het oordeel van het College

1. Grief 1 bestrijdt het oordeel van de Commissie dat Tweakers in uiting 2 niet de informatie van uiting 1 over de abonnement(svorm)en van Tweakers en de duur van de abonnementen (12 maanden zonder stilzwijgende verlenging) hoeft te herhalen. Appellant onderbouwt deze grief door te verwijzen naar, in het bijzonder, de volgende passages uit de Leidraad betreffende Richtlijn 2011/83/EU:
“In artikel 8, lid 9, van de richtlijn consumentenrechten wordt uitdrukkelijk bevestigd dat geen afbreuk wordt gedaan aan de bepalingen in artikelen 9 en 11 van Richtlijn 2000/31/EG, waarin staat dat de handelaar ervoor moet zorgen dat de consument de order kan controleren alvorens deze via elektronische weg te plaatsen. Dienover­eenkomstig zou artikel 8, lid 2, van de richtlijn in de praktijk van toepassing zijn op het moment dat de consument (…) wordt gevraagd de order, of bestelling, te controleren, m.a.w. de inhoud van het winkelmandje te controleren alvorens op de “betaal”-knop te klikken. De termen “onmiddellijk voordat” in artikel 8, lid 2, moeten ten eerste betrekking hebben op het tijdsaspect en worden uitgelegd als “onmiddellijk ervoor”. Daarnaast duiden de termen “in het oog springende manier” en “in de nabijheid van” (…) op strengere voorschriften inzake de presentatie van informatie dan de algemene voorschriften in artikel 6, lid 1, en artikel 8, lid 1. De informatie moet zo worden gepresenteerd dat de consument de informatie werkelijk kan zien en lezen voordat hij de bestelling plaatst, zonder de pagina die hij hiervoor gebruikt te moeten verlaten.”
Artikel 8 lid 2 Richtlijn 2011/83/EU, dat op overeenkomstige wijze in de Nederlandse Reclame Code is geïmplementeerd in artikel 8.4 aanhef en onder p NRC, luidt:
“Indien een overeenkomst op afstand die op elektronische wijze wordt gesloten een betalingsverplichting voor de consument inhoudt, wijst de handelaar de consument op duidelijke en in het oog springende manier en onmiddellijk voordat de consument zijn bestelling plaatst, op de in artikel 6, lid 1, onder a), e), o) en p), genoemde informatie.”

2. Beoordeeld dient te worden of de door appellant bedoelde specifieke informatieverplichtingen van artikel 8.4 aanhef en onder p NRC, zoals deze in de Leidraad bij Richtlijn 2011/83/EU zijn toegelicht, gelden voor uiting 2. Met betrekking tot de aard van deze uiting is het volgende van belang. Uiting 2 is onderdeel van het bestelproces in het kader van een uitnodiging tot aankoop in verband met een overeenkomst op afstand. De uiting bevat geen scherm waarop men de bestelling kan controleren. In plaats daarvan dient men in deze uiting zijn NAW-gegevens in te vullen. Daaronder staat een venster waarin men de gewenste abonnementsvorm dient aan te klikken met daaronder de link “Door naar betalen’. Uiting 2 kan op grond van het voorgaande niet worden aangemerkt als de pagina waarop de consument de bestelling kan controleren alvorens deze via elektronische weg te plaatsen. Van controleren is in het stadium van uiting 2 immers nog geen sprake. Dit brengt mee dat de in artikel 8.4 aanhef en onder p NRC bedoelde informatievoorschriften in het stadium van uiting 2 niet aan de orde zijn. Grief 1 dient te worden verworpen, nu deze specifiek op het – onjuiste – uitgangspunt is gebaseerd dat uiting 2 dient te voldoen aan de informatievoorschriften van artikel 8.4 aanhef en onder p NRC.

3. In het kader van grief 2 stelt appellant dat de consument uiting 2 kan zien zonder uiting 1 te hebben gezien. Deze grief is, naar het College begrijpt, eveneens gebaseerd op de stelling dat de informatievoorschriften van artikel 8.4 aanhef en onder p NRC op uiting 2 van toepassing zijn. Nu die stelling blijkens het voorgaande onjuist is, dient grief 2 eveneens te worden afgewezen. Op grond hiervan doet voor het onderhavige geschil niet ter zake op welke wijze de consument uiting 2 kan bereiken.

De beslissing van het College van Beroep

Het College bevestigt de beslissing van de Commissie, voor zover in beroep aan de orde.

{Hieronder volgt de beslissing waartegen beroep is ingesteld]

De Reclame Code Commissie [12 oktober 2016]

Het bezwaar tegen de beslissing van de voorzitter

Het bezwaar wordt als volgt samengevat. Het bezwaarschrift is gericht tegen de afwijzing van onderdeel 2 van de klacht. Klager licht dit als volgt toe.

1. Op zondag 8 mei 2016 waren de reclames, aangehecht aan het bezwaarschrift als
“Reclame 1 en 2” te benaderen via de deeplinks:
https://secure.tweakers.net/aboshop/
https://secure.tweakers.net/aboshop/details/?aboTermId=20
Adverteerder maakt door middel van “Reclame 1” reclame voor diverse donateursabonnementen en geeft daarbij de onderscheidende kenmerken en de prijs. Tevens vermeldt adverteerder het volgende:
“De Tweakers-abonnementen vallen onder de bepaling van de Wet koop op afstand. Je hebt vanaf het moment van afsluiten 14 dagen bedenktijd waarbinnen je jeabonnement kan opzeggen. Tweakers zal je abonnementsbedrag restitueren, minus een vergoeding voor de gebruikte dagen. Opzeggen doe je hier. Omdat de Tweakers-abonnementen tijdsgebonden zijn (12 maanden) en niet stilzwijgend worden verlengd, is tussentijds opzeggen niet mogelijk.”

De abonnementen hebben de naam Donatie 15, Donatie 25, Donatie 35, Plus en Elite. De aard van deze abonnementen is dat adverteerder zich voor de duur van 12 maanden zal onthouden om advertenties (ook bekend als banners) op de website te tonen als de consument inlogt en het plus abonnement onderscheidt zich door aanvullende technische voordelen. Het elite abonnement onderscheidt zich door diezelfde aanvullende technische voordelen en een luxe pakket, met daarin onder meer een welkomstpakket en een lunch met management van adverteerder.

Wanneer de consument klikt op “Ja, ik word donateur”, “Ja, ik word Plus-abonnee”, en “Ja, ik word Elite-abonnee” dan komt hij uit op “Reclame 2”.

Reclame 2 is een uitnodiging tot aankoop, omdat hier een bestelmechanisme in is opgenomen en er is sprake van verspreiding via internet. De consument kan met dit formulier de abonnementen met de naam Donatie 15, Donatie 25, Donatie 35, Plus en Elite bestellen. Voor de kenmerken wordt verwezen naar Reclame 1. Een consument kan Reclame 2 onder ogen krijgen zonder daarvoor Reclame 1 te hebben gezien, bijvoorbeeld als hij de link van een vriend krijgt.

Klager stelt:
“Adverteerder kan dit op zeer eenvoudige wijze voorkomen met twee regels code, maar heeft dat niet gedaan. Wanneer een webpagina wordt opgevraagd dan wordt als informatie mee verzonden wat de vorige webpagina was. Dit is de zogenaamde referral. In een conditioneel statement kan getest worden of de referral gelijk is aan de url van Reclame 1. En als dat niet zo is dan kan de gebruiker daar naartoe worden doorverwezen. ln pseudocode: if ($referrer !=’https://secure.tweakers.net/aboshop/’) redirect(‘https://secure.tweakers.net/aboshop/’)”.

2. Gronden van het bezwaar
De klacht was dat adverteerder in Reclame 2, die een uitnodiging tot aankoop is, verzuimd heeft om informatie te verstrekken over de voornaamste kenmerken van het abonnement en de duur daarvan. De voorzitter heeft deze klacht afgewezen, en heeft daartoe overwogen:
“De gemiddelde consument sluit geen overeenkomst waarvan hij de inhoud niet kent. In plaats daarvan zal deze consument informatie zoeken over de inhoud van het aanbod, in verband waarmee hij hoogstwaarschijnlijk ook uiting 1 zal zien. Er wordt immers in uiting 2 voor informatie over de verschillen tussen de abonnementsvormen naar de ‘Abonnement pagina’ (blijkbaar uiting 1) verwezen in de vorm van een link naar die pagina.”
Adverteerder is op grond van art. 8.4 aanhef en onder f en m NRC verplicht om informatie te verstrekken over de voornaamste kenmerken van de diensten en over de duur van het abonnement. Op grond van art. 8.4 aanhef en onder p NRC is adverteerder verplicht om de consument “op een duidelijke en in het oog springende manier en onmiddellijk voordat hij zijn bestelling plaatst”  op deze informatie te wijzen.
In hoofdstuk 5.2.1, pagina 37 onderaan van de Leidraad betreffende Richtlijn 2011/83/EU staat hierover:
“Dienovereenkomstig zou artikel 8 lid 2 van de richtlijn in de praktijk van toepassing zijn op het moment dat de consument in overeenstemming met de Richtlijn inzake elektronische handel wordt gevraagd de order, of bestelling, te controleren, m.a.w. de inhoud van het winkelmandje te controleren alvorens op de “betaal”-knop te klikken.
De termen ‘onmiddellijk voordat’ in artikel 8 lid 2 moeten ten eerste betrekking hebben op het tijdsaspect en worden uitgelegd als “onmiddellijk ervoor”. Daarnaast duiden de termen ‘in het oog springende manier’ en ‘in de nabijheid van’ in overweging 39 op strengere voorschriften inzake de presentatie van informatie dan de algemene voorschriften in artikel 6, lid 1, en artikel 8 lid 1. De informatie moet zo worden gepresenteerd dat de consument de informatie werkelijk kan zien en lezen voordat hij de bestelling plaatst, zonder de pagina die hij hiervoor gebruikt te moeten verlaten”.
In overweging 39 van Richtlijn 2011/83/8U staat hierover:
“Het is bij overeenkomsten op afstand die via een website worden gesloten, van belang ervoor te zorgen dat de consument de belangrijkste onderdelen van de overeenkomst volledig kan lezen en begrijpen, alvorens zijn bestelling te plaatsen. Met het oog daarop dient deze richtlijn te bepalen dat die onderdelen worden vermeld in de nabijheid van de plaats waar om bevestiging van de bestelling wordt gevraagd”. Klager begrijpt dit zodanig dat een adverteerder, die haar bestelproces heeft verspreid over meerdere pagina’s, verplicht is om deze essentiële informatie te tonen op de laatste pagina (hier Reclame 2), omdat deze pagina wordt gebruikt om de bestelling te plaatsen. De stelling van de voorzitter, dat de gemiddelde consument geen overeenkomst sluit waarvan hij de inhoud niet kent en daarom waarschijnlijk op zoek zal gaan naar deze essentiële informatie, doet geen afbreuk aan de verplichting om deze essentiële informatie op de laatste pagina te tonen.

De consument gebruikt Reclame 2 om de bestelling te plaatsen en in Reclame 2 wordt geen informatie verstrekt over de voornaamste kenmerken van de dienst of de duur van de overeenkomst. Klager verzoekt de Commissie om de beslissing van de voorzitter op dit punt te vernietigen, te oordelen dat de klacht gegrond is en adverteerder aan te bevelen om voortaan niet meer op deze wijze reclame te maken.

De reactie op het bezwaar

De reactie op het bezwaar wordt als volgt samengevat.
In deze reactie verwijst adverteerder voor wat betreft de webpagina’s van Tweakers naar  “Reclame 1 en Reclame 2” (overeenkomstig de bijlagen bij het bezwaarschrift). Klager blijft Reclame 2 zien als een op zichzelf staande uiting. Adverteerder benadrukt  dat Reclame 2 onderdeel uitmaakt van het bestelproces van een abonnement. Reclame 2 kan dan ook niet zonder Reclame 1 worden beoordeeld. Reclame 1 wordt door de consument als eerste gezien. Tweakers zal een consument nimmer direct verwijzen naar Reclame 2. In het menu van de website www.tweakers.net leidt Tweakers de consument via de knop “Word Abonnee” naar Reclame 1. In Reclame 1 worden de voornaamste kenmerken en de duur van het abonnement vermeld. Daarnaast wordt op deze pagina onder “Meer informatie” verwezen naar de FAQ pagina waar de consument nadere informatie kan vinden zoals onder andere het modelformulier voor ontbinding. Wanneer een consument klikt op de button “Ja, ik word Plus/Elite abonnee” wordt hij  doorgelinkt naar de volgende pagina in het bestelproces: Reclame 2. Op deze pagina kan de consument zijn gegevens invullen en kan hij via een link het overzicht van de verschillen tussen de abonnementen (nogmaals) bekijken alvorens hij wil doorgaan naar de betaalpagina. Een consument zal dan ook via Reclame 1 en Reclame 2 tezamen een abonnement bestellen en te allen tijde de voornaamste kenmerken en duur van het abonnement (kunnen) zien alvorens de bestelling wordt afgerond. Gezien bovenstaande wordt er voldaan aan artikel 8.4 aanhef en onder f en m en p NRC.

Het oordeel van de Commissie

De Commissie deelt het oordeel van de voorzitter dat de webpagina https://secure.tweakers.net/aboshop/details/?aboTermId=20 (door de voorzitter aangeduid als “uiting 2” in samenhang met de webpagina  https://secure.tweakers.net/aboshop/ (door de voorzitter aangeduid als “uiting 1”) moet worden gezien.

In uiting 1 is het proces van bestellen oftewel het bestelmechanisme al begonnen: in uiting 1 kan men immers aanklikken: “Ja, ik word donateur”, respectievelijk “Ja, ik word Plus-abonnee” of “Ja, ik word Elite-abonnee”. Volgens het verweer wordt uiting 1 nog vooraf gegaan door het menu van www.tweakers.net, van waaruit de consument via de knop “Word Abonnee” bij uiting 1 terecht komt. Na aanklikken van bijvoorbeeld “Ja, ik word donateur” in uiting 1 komt men terecht in uiting 2. Hier kan men zijn gegevens en het abonnementstype invullen. Aldus zal men in het algemeen kennis nemen van uiting 1, vlak voordat men uiting 2 ziet. De Commissie acht het niet aannemelijk dat men uiting 2  zal zien, voordat men uiting 1 heeft gezien.

In uiting 1 wordt onder het kopje “Meer informatie” informatie verstrekt over onder meer het feit dat de Wet koop op afstand van toepassing is op de Tweakers-abonnementen, over de mogelijkheid tot opzeggen en over de duur van de abonnementen. Ook wordt voor meer informatie over de mogelijkheden van de abonnementsvormen verwezen naar de “Tweakers FAQ”. Gelet hierop en nu men, zoals hiervoor overwogen, in het algemeen kennis zal hebben genomen van uiting 1, vlak voordat men uiting 2 ziet, is er naar het oordeel van de Commissie geen sprake van strijd met artikel 8.4 onder p NRC dat, voor zover hier van belang luidt: “de consument moet op een duidelijke en in het oog springende manier en onmiddellijk voordat hij zijn bestelling plaatst, op de onder f, (…), m (…) genoemde informatie worden gewezen”.

Gelet op het bovenstaande wordt als volgt beslist.

De beslissing van de Reclame Code Commissie

De Commissie bevestigt de beslissing van de voorzitter, voor zover daartegen bezwaar is gemaakt.

[Hieronder volgt de beslissing waartegen bezwaar is gemaakt]

De beslissing van de voorzitter

De bestreden reclame-uiting

Het betreft:

1) de website https://secure.tweakers.net/aboshop waarop adverteerder diverse abonnementsvormen met betrekking tot haar dienstverlening aanbiedt. In deze uiting worden drie “donateursabonnementen” en twee uitgebreide abonnementen omschreven. Bij de abonnementsvorm “Tweakers Elite” ontvangt men, kort gezegd, het “Tweakers Elite welkomstpakket”, alsmede een lunch, toegang tot een evenement en een vermelding op de website van adverteerder. Voorts wordt onder meer meegedeeld: “De Tweakers-abonnementen vallen onder de bepalingen van de Wet koop op afstand. Je hebt vanaf het moment van afsluiten 14 dagen bedenktijd waarbinnen je je abonnement kan opzeggen. Tweakers zal je het abonnementsbedrag restitueren, minus een vergoeding voor de gebruikte dagen. Opzeggen doe je hier. Omdat de Tweakers-abonnementen tijdsgebonden zijn (12 maanden) en niet stilzwijgend worden verlengd, is tussentijds opzeggen niet mogelijk.“
2) de bestelpagina https://secure.tweakers.net/aboshop/details/?aboTermld=20 die men ziet nadat men op de voorgaande pagina de abonnementsvorm van zijn keuze heeft aangeklikt. Hierop staat onder meer: “De abonnementstermijn gaat in vanaf het moment dat de bestelling is ontvangen. Een overzicht van de verschillen tussen de abonnementsvormen vind je op de Abonnementen pagina”.

De klacht

Klager voert, samengevat, de volgende bezwaren tegen de bestreden uitingen aan.
1)  Adverteerder heeft onjuiste en onvolledige informatie verstrekt over het herroepingsrecht. Adverteerder heeft ten onrechte niet het modelformulier voor ontbinding, zoals opgenomen in bijlage 1, deel B van de Richtlijn 2011/83 EU, verstrekt . Adverteerder maakt verder bij een opzegging binnen de 14-dagen termijn ten onrechte aanspraak op een vergoeding voor de gebruikte dagen. Dit is in strijd met de artikelen 6:230s lid 1 en 6:230v lid 8 van het Burgerlijk wetboek (BW). De consument heeft bij tijdige opzegging recht op volledige teruggave van het betaalde bedrag. Tot slot is ten onrechte niet vermeld dat bij het Elite abonnement de 14-dagen termijn pas ingaat na ontvangst van het welkomstpakket. De ontvangst van het welkomstpakket betreft een consumentenkoop. Daarom zijn volgens artikel 6:230g lid 3 BW hierop de voor consumentenkoop geldende regels van toepassing.
2)  Adverteerder heeft in uiting 2 niet op een duidelijke en in het oog springende manier en onmiddellijk voordat de consument zijn bestelling plaatst, informatie verstrekt over de voornaamste kenmerken en de duur van de abonnementen. Het is van belang dat deze informatie wel wordt verstrekt, omdat een consument uiting 2 onder ogen kan krijgen zonder uiting 1 te hebben gezien. Voorts is geen (juiste) informatie verstrekt over het herroepingsrecht.

Het verweer

1)  Het modelformulier zal voortaan gehanteerd worden. Het abonnement houdt in dat men de website vrij van advertenties kan bekijken. Wanneer consumenten hiervoor kiezen willen zij van deze dienst direct gebruik maken en niet eerst 14 dagen wachten. Eenmaal geleverde diensten kunnen niet worden geretourneerd en dienen daarom te worden vergoed bij terugbetaling van abonnementsgeld. Door het afsluiten van het abonnement gaat de consument hiermee akkoord. Het welkomstcadeau bij het Elite abonnement is een gift waarvoor niet is betaald. Het gaat hier dus niet om een gemengde overeenkomst in de zin van artikel 230g lid 2 BW. Het abonnement is de dienst die wordt aangeschaft en niet het welkomstcadeau. Bovendien kan het abonnement worden gebruikt zonder dat het welkomstcadeau is ontvangen.
2)  Afgezien van het feit dat het onwaarschijnlijk is dat een consument op de bestelpagina terecht komt zonder eerst de subpagina te hebben gezien, bevindt zich op de bestelpagina onder de invulvelden een link naar het overzicht van de verschillende abonnementsvormen en de daarbij behorende informatie. Voor zover klager nog bezwaar heeft gemaakt tegen het gebruik van het woord “donatie” voor sommige abonnementsvormen, heeft adverteerder verwezen naar een onderzoek dat zij heeft laten uitvoeren waaruit is gebleken dat gebruikers van haar website haar community graag willen steunen en advertentievrij van de website gebruik willen maken. Daarom wordt gebruikers deze mogelijkheid geboden in de vorm van donatieabonnementen. Adverteerder betreurt het dat onduidelijkheid bij klager is ontstaan. Het bestelproces en de naam van de donateursabonnementen zullen worden geëvalueerd.

Het oordeel van de voorzitter

1)  Niet in geschil is dat de onderhavige uitingen moeten worden beschouwd als een uitnodiging tot aankoop in verband met een overeenkomst op afstand als vermeld in artikel 8.4 aanhef sub f en verder van de Nederlandse Reclame Code (NRC). Klager heeft onweersproken gesteld dat adverteerder heeft nagelaten in de gewraakte reclame-uitingen het in artikel 8.4 sub l NRC bedoelde modelformulier op te nemen. Adverteerder heeft toegezegd dit formulier te zullen gaan hanteren. Dit onderdeel van de klacht is derhalve gegrond.

2)  Klager maakt bezwaar tegen de mededeling in uiting 1 dat adverteerder bij opzegging van het abonnement binnen de bedenktijd van 14 dagen het abonnementsbedrag zal restitueren met aftrek van een vergoeding voor de gebruikte dagen. Klager stelt dat de consument op grond van artikel 6:230s lid 1 BW recht heeft op het volledige bedrag, en dat adverteerder zich niet op artikel 6:230v lid 8 BW kan beroepen omdat deze informatie niet op een duurzame gegevensdrager staat. Adverteerder stelt dat het om een dienst gaat die, voor zover deze inmiddels is geleverd, niet meer kan worden geretourneerd. Door het afsluiten van het abonnement gaat de consument volgens adverteerder akkoord met het feit dat, zoals in uiting 1 staat, bij opzegging binnen de bedenktermijn een inhouding plaatsvindt voor de gebruikte dagen. De voorzitter oordeelt evenwel dat de wettelijke regeling, waarnaar in artikel 8.4 sub l NRC wordt verwezen door de woorden “overeenkomstig de wet”, bij een dienst als de onderhavige niet voorziet in een recht van compensatie indien de aanbieder van die dienst niet tijdens de ontbindingstermijn op uitdrukkelijk verzoek van de consument de dienst reeds uitvoert. Het vereiste van “uitdrukkelijk verzoek” dient in deze context te worden uitgelegd als een handeling waarvoor een positieve actie van de consument is vereist, zoals het aankruisen van een vakje op de website. Daarvan is niet gebleken. Zolang adverteerder niet voorziet in een positieve actie van de consument en haar dienstverlening pas na een dergelijke actie start, dient de mededeling dat zij gerechtigd is bij gebruikmaking van het herroepingsrecht een compensatie in rekening te brengen niet “overeenkomstig de wet” te worden geacht, en dus niet in overeenstemming met artikel 8.4 sub l NRC. De voorzitter gaat ervan uit dat adverteerder op dit punt de uiting zal aanpassen gelet op haar wens in een dergelijke situatie aanspraak te kunnen maken op een compensatie.

3)  Klager maakt verder, voor zover het betreft het zogenaamde “Tweakers Elite abonnement”, bezwaar tegen de mededeling in uiting 1 dat de herroepingstermijn begint op het moment van afsluiten van het contract (“Je hebt vanaf het moment van afsluiten 14 dagen bedenktijd waarbinnen je je abonnement kan opzeggen”). Ook deze informatie dient “overeenkomstig de wet” te zijn als bedoeld in artikel 8.4 sub l NRC. Artikel 6:230o lid 1 aanhef sub a BW houdt in dat de consument een overeenkomst op afstand tot het verrichten van diensten kan ontbinden tot een termijn van veertien dagen na “de dag waarop de overeenkomst wordt gesloten”. De voorzitter oordeelt dat de informatie in uiting 1 op dit punt in overeenstemming is met de wet. Dat men bij het “Elite abonnement” recht heeft op een welkomstpakket brengt niet mee dat in zoverre geen sprake zou zijn van een overeenkomst tot het verrichten van diensten. Voor zover bij “Elite abonnement” bepaalde zaken worden verstrekt, geldt dat de overdracht van de eigendom van deze zaken onmiskenbaar niet het hoofddoel van de overeenkomst is. Het hoofddoel is immers een abonnement op de door adverteerder aangeboden dienst. In zoverre treft de klacht geen doel en wordt om die reden afgewezen.

4)  Ten aanzien van uiting 2 stelt klager dat de consument deze uiting onder ogen kan krijgen zonder eerst uiting 1 te hebben gezien. Klager noemt het voorbeeld dat men een link naar uiting 2 van een vriend krijgt. De voorzitter acht het onaannemelijk dat een consument op een dergelijke wijze uiting 2 zal zien. Verder acht de voorzitter het onaannemelijk dat de consument, voor zover hij al uiting 2 zal zien zonder andere pagina’s van de website van adverteerder te hebben bekeken, enkel op grond daarvan zal besluiten een overeenkomst met adverteerder te sluiten. In uiting 2 wordt niet toegelicht wat de inhoud van het abonnement is. De gemiddelde consument sluit geen overeenkomst waarvan hij de inhoud niet kent. In plaats daarvan zal deze consument informatie zoeken over de inhoud van het aanbod, in verband waarmee hij hoogstwaarschijnlijk ook uiting 1 zal zien. Er wordt immers in uiting 2 voor informatie over de verschillen tussen de abonnementsvormen naar de “Abonnementen pagina” (blijkbaar uiting 1) verwezen in de vorm van een link naar die pagina. Uiting 2 dient derhalve in samenhang met uiting 1 te worden bezien. Aldus wordt de gemiddelde consument voldoende geïnformeerd over de aard van de dienst en het aanbod. Voor het overige verwijst de voorzitter naar hetgeen onder 1) en 2) is vermeld. 

5)  Derhalve wordt beslist als volgt.

De beslissing van de voorzitter

Op grond van hetgeen hiervoor onder 1) en 2) is vermeld acht de voorzitter de bestreden uitingen in strijd met artikel 8.4 aanhef en onder l NRC. De voorzitter beveelt adverteerder, voor zover nog nodig, aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken. De voorzitter wijst de klacht voor het overige af.