De bestreden uiting

Het betreft een door verweerder aan klager verzonden e-mail waarin onder meer staat:

“We voelen ons zeer vereerd dat u al zo lang bij ons bent. Daarom hebben we een speciaal cadeautje voor u: een gratis nieuwe telefoon met een wel zeer aantrekkelijke korting. Kiest

u er zelf één uit de selectie die we voor u hebben gemaakt? Bekijk uw aanbieding op Mijn Mobiel. Bedankt voor uw vertrouwen in Rabo Mobiel.”

De klacht

In de e-mail wordt zonder enige voorwaarde een gratis telefoon toegezegd die men kan uit­kiezen op de site die men bereikt door op een link in de e-mail te klikken. Op die site worden alleen telefoons aangeboden die gekoppeld zijn aan een bepaald abonnement. Deze voor­waarde blijkt niet uit de e-mail. Er is daarom sprake van misleidende reclame.

Het verweer

Het gaat in het onderhavige geval om een aanbod dat verweerder aan klager persoonlijk heeft gedaan, omdat hij een van de vaste klanten van Rabo Mobiel is. Het betreft derhalve geen openbare aanprijzing. Op grond hiervan is geen sprake van reclame in de zin van ar­tikel 1 van de Nederlandse Reclame Code (NRC), zodat de Commissie niet bevoegd is om over de klacht te oordelen. Subsidiair stelt verweerder dat uit het aanbod duidelijk blijkt dat  er aanvullende informatie en voorwaar­den beschikbaar zijn aan de hand waarvan het com­plete aanbod beoordeeld kan worden. In de e-mail wordt immers verwezen naar “Mijn Mo­biel”, een persoonlijke omgeving voor de klant waar de aanbieding wordt toegelicht. Daar wordt ook nadrukkelijk naar de voorwaarden op de actiepagina verwezen. Meer informatie staat op de lan­dingspagina en de shoppagina. In de e-mail wordt gesproken over “een wel zeer aantrekkelijke korting”. Dit impliceert dat er nog wel moet worden betaald.

Het oordeel van de Commissie

a)  Verweerder stelt primair dat de Commissie niet bevoegd is om over de klacht te oordelen, omdat het om een persoonlijk aanbod aan klager gaat en niet om een openbare aanprijzing.

De Com­missie leidt uit de overgelegde stukken af dat de aan klager gerichte e-mail de be­doeling heeft om klager te bewegen zijn mobiele te­le­foon­abonnement te doen wijzigen van een “Bundelvrij abonnement” in een “Belbundel abon­nement”. Uit de door klager overge­leg­de e-mail van verweerder d.d. 16 maart 2009 blijkt immers dat het aanbod van de gratis tele­foon alleen geldig is bij de overstap naar een Bel­bundel abonnement. De Commissie begrijpt dat de gewraakte e-mail onderdeel is van een campagne van verweerder die erop is gericht om ook andere personen die een Bundelvrij abonnement van verweerder hebben te bewe­gen hun abonnement aldus te wijzigen, en dat verweerder die per­sonen op vergelijkbare wijze benadert als klager. Op grond hiervan is naar het oor­deel van de Commissie sprake van een aan­prijzing in het open­baar, zodat de aanbieding in de e-mail als reclame dient te worden aan­gemerkt. Dat die aanbieding door middel van per­soonlijke e-mails wordt verzon­den en daarin wordt verwezen naar een persoonlijke omge­ving van de klant op internet, leidt niet tot een ander oordeel.

b)  In de e-mail wordt aan klager bij wijze van cadeautje voor trouwe klanten “een gratis nieu­we telefoon” toegezegd. Uit de e-mail blijkt niet dat het aan­bod van de gratis telefoon alleen geldt indien men overstapt van een Bundelvrij abon­nement naar een Belbundel abon­nement. Naar het oordeel van de Com­mis­sie had deze re­levante informatie wel in de e-mail dienen te wor­den vermeld. Door het ontbreken van deze informatie in combinatie met de expliciete me­de­deling dat men als trouwe klant bij wijze van cadeautje een gratis telefoon krijgt, zal de ge­mid­delde consument er niet op bedacht zijn dat hij alleen aanspraak kan maken op de tele­foon indien hij zijn abonnement wijzigt. De mis­lei­ding die hiervan het gevolg is, wordt onvol­doende weggenomen door de informatie die de klant kan opvragen door op hyperlinks te klikken. Aldus is sprake van een te laat verstrekken van essentiële informatie als bedoeld in artikel 8.3 aanhef en onder c NRC. Voorts is de Commissie van oordeel dat de gemiddelde con­su­ment hierdoor ertoe gebracht zou kunnen worden een besluit over een transactie te nemen, dat hij anders niet zou hebben genomen. Om die reden is de uiting misleidend en daardoor oneerlijk in de zin van artikel 7 NRC.

De beslissing

Op grond van het voorgaande acht de Commissie de e-mail in strijd met het be­paalde in artikel 7 NRC omdat daarin niet staat vermeld dat men uitsluitend recht heeft op de gratis telefoon indien men overstapt van een Bundelvrij abonnement op een Belbundel abonne­ment.

De Commissie beveelt verweerder aan om niet meer op een dergelijke wijze reclame te maken.