De bestreden reclame-uiting

Het betreft een televisie-commercial voor Hi van KPN. Te zien is hoe drie vrienden, tijdens een avond uit, van verschillende situaties met hun mobiele telefoon foto’s maken, die zij vervolgens delen op facebook.

De voice-over zegt:

“Vrienden delen alles; met mobiel internet van Hi.”

De klacht

Deze wordt als volgt samengevat.

Het filmen en fotograferen van vrienden in zeer discutabele situaties wordt gezien als amusant. Ook worden deze beelden (ongevraagd) gedeeld op sociale netwerken. Het stoort klaagster dat de suggestie wordt gewekt dat dit soort gedrag als normaal wordt gezien.

Het verweer

Het verweer luidt – samengevat – als volgt.

Hi is een merk dat ‘eigenwijs’ en onderscheidend naar buiten treedt. De uitingen van Hi worden dan ook op veel momenten, vooraf en tijdens een campagne, getest. De commercial is over de top en gelet op de context en setting dient deze ook als zodanig te worden opgevat. Testresultaten onderstrepen het voorgaande.

De mondelinge behandeling

D. Frauenfelder en Y. Prins lichten het verweer, aan de hand van hun pleitnota, nader toe.

Het oordeel van de Commissie 

De Commissie begrijpt de klacht aldus dat klaagster bezwaar maakt tegen de commercial omdat deze niet in overeenstemming zou zijn met de goede smaak of het fatsoen.

De Commissie stelt zich bij de beoor­de­ling van de vraag of een reclame-uiting in strijd is met het voornoemde, vanwege het subjectieve karakter van deze criteria, terughoudend op.

Met inachtneming van deze terughoudend is de Commissie van oordeel dat de onderhavige uiting niet strijdig is met de genoemde criteria. In de uiting wordt een beeld gegeven van een avond uit waarbij bier wordt gedronken, met vrouwen wordt gedanst, in een dierentuin wordt ingebroken, een struisvogel (als was het een paard) wordt bereden en uiteindelijk de vrienden en de vrouwen met elkaars kleren aan in één bed slapen. Intussen worden foto’s gemaakt. Het geheel wekt de indruk van een wilde avond. Anders dan adverteerder acht de Commissie de uiting niet overduidelijk “over de top”, zodat deze geen realistisch beeld geeft, maar hetgeen wordt getoond is voor de gemiddelde kijker ook weer niet te schokkend of smakeloos te achten. De Commis­sie  kan zich voorstellen dat de commercial niet door iedereen wordt gewaardeerd en het is te begrijpen dat klager vindt dat er een slecht voorbeeld wordt gegeven, maar dat is niet voldoende voor het oordeel dat de uiting in strijd is met de goede smaak of het fatsoen. De grenzen van het toelaatbare worden naar het oordeel van de Commissie niet over­schreden.

Gelet op het voorgaande oordeelt de Commissie als volgt.

De beslissing

De Commissie wijst de klacht af.